Με τον Αναστασιάδη χάθηκαν 9 μήνες, για μια εξ’ αρχής… χαμένη υπόθεση!

Για τους πολλούς ήταν μια ακατανόητη απόφαση με προδιαγεγραμμένο φινάλε. Για τους «γνώστες της ΕΠΟ» ήταν μια απόφαση που πάρθηκε με ελάχιστα καθαρά αγωνιστικά κριτήρια. Για όλους το γενικό συμπέρασμα ήταν ίδιο.

Πλην ίσως του Βαγγέλη Γραμμένου και της… παρέας του. Ένας ξεπερασμένος προπονητής, χωρίς φρέσκιες ιδέες, με αναχρονιστικές μεθόδους και καθόλου αγαπητός στο σύνολο των παικτών, δεν θα μπορούσε να έχει καμία τύχη να φτιάξει μια εθνική ομάδα που ψάχνεται. Αυτό και συνέβη. Μετά από ένα αγωνιστικό κατήφορο, μετά από μια ταπεινωτική εντός έδρας ήττα από την Αρμενία, μετά και το… μπάχαλο που δημιουργήθηκε από τις δηλώσεις Παπασταθόπουλου, από το απόγευμα της 15ης Ιουλίου ο Αναστασιάδης είναι παρελθόν από τον πάγκο της εθνικής Ελλάδος. Έστω και με έναν μήνα καθυστέρηση η ΕΠΟ πήρε μια απόφαση που δεν θα χρειαζόταν καν να πάρει υπό νορμάλ συνθήκες.

Γιατί υπό νορμάλ συνθήκες δεν θα είχε γίνει καν η πρόσληψη του «Αγγελάρα». Έτσι 9 μήνες μετά βρισκόμαστε ξανά στην αρχή για να βρεθεί ο εκλεκτός. Η μάλλον έχοντας κάνει και βήματα προς τα πίσω βρισκόμαστε σε ακόμη πιο δύσκολη θέση αφού χάθηκε ένα μεγάλο κρίσιμο χρονικό διάστημα και παράλληλα πολλές από τις ελπίδες να βρεθούμε ξανά σε μια μεγάλη διοργάνωση.

Ένα ακόμη μεγάλο άσχημο στην όλη υπόθεση είναι ότι μαζί με τον Αναστασιάδη, φάνηκε να… κάηκαν τόσο ο Αγγελος Μπασινάς, όσο και ο Στέλιος Γιαννακόπουλος. Δύο από τους μύθους της Πορτογαλίας  Κι αυτό είναι το μόνο ίσως αληθινά στενάχωρο… Μακάρι να έχουν μια ακόμη ευκαιρία με κανονικό προπονητή αυτή την φορά. Το ελληνικό ποδόσφαιρο άλλωστε έχει ανάγκη και τις ιδέες τους και την δεδομένη κι αξεπέραστη αγάπη τους προς την εθνική ομάδα.