ΜΑΡΙΑ ΛΙΑΣΚΟΥ, ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ
Πρόκειται για καθαρά ρατσιστικό σχόλιο
«Το αν ένας άνθρωπος έχει καθηλωμένες ιδέες, είναι σίγουρο πως δεν ευθύνεται η αναπηρία γι’ αυτό», τονίζει στο «Εθνος» η φοιτήτρια στο τμήμα Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ Μαρία Λιάσκου, η οποία αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα εκ γενετής.
«Αν και δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ τη λέξη, πιστεύω ότι πρόκειται για ένα καθαρά ρατσιστικό σχόλιο. Πρέπει ο κ. Λαζόπουλος να καταλάβει για τον οποιονδήποτε άνθρωπο ότι δεν είναι η αναπηρία αυτό που τον καθορίζει και τον κάνει περισσότερο κακό ή συμπαθή», προσθέτει.
Υποστηρίζει ακόμη ότι ο γνωστός καλλιτέχνης, μέσα από την υπερβολική σάτιρα που κάνει, χειραγωγεί και καθοδηγεί ανθρώπους. «Το χιούμορ του αγγίζει πολύ μεγάλο κοινό. Μήπως πρέπει να σκεφτούμε αν ο Ελληνας πρέπει να αλλάξει τρόπο σκέψης και να σταματήσει να έχει ως εθνικό πρότυπο ανθρώπους που προωθούν αυτού του είδους τη σάτιρα;», αναρωτιέται.
Η Μαρία, η οποία είναι ήδη πτυχιούχος της Νομικής σχολής, ολοκληρώνει τις σπουδές στο τμήμα Ψυχολογίας έχοντας ως πρωταρχικό στόχο να βοηθήσει μικρά παιδιά που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα.
Διάκριση
Η προκλητική δήλωση του Λάκη Λαζόπουλου ήταν η εξής: «Οταν ένας άνθρωπος είναι καθηλωμένος σε μία καρέκλα, σιγά σιγά το μυαλό του καθηλώνεται και σε μία ιδέα. Εγώ το λέω παράνοια, το λέω παραφροσύνη»
Η διαφορετικότητά της, άλλωστε, στο παρελθόν και συγκεκριμένα την περίοδο που ασχολήθηκε με την κολύμβηση, δεν την εμπόδισε να λάβει την 5η θέση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.
«Φοβάμαι ότι εάν κάποιος άνθρωπος δηλώνει ότι όποιος είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο έχει καθηλωμένες ιδέες, δεν το λέει εάν δεν πιστεύει ότι η αναπηρία είναι συνώνυμο της δυστυχίας», τονίζει η φοιτήτρια του ΕΚΠΑ, για να καταλήξει λέγοντας: «Αυτό είναι ίσως η πιο καθηλωμένη ιδέα από όλες».
Μιχάλης Νιβολιανίτης
[adsense]
Γ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ
Εχει πιο δυσκίνητη σκέψη από τη δική μου
«Αν και κάθομαι σε αναπηρικό καροτσάκι για περισσότερα από δέκα χρόνια, δεν θεωρώ ότι το μυαλό μου δεν λειτουργεί σωστά εξαιτίας της αναπηρίας μου» τονίζει ο Γιάννης Θεοδωράκης, τοπογράφος – μηχανικός ΕΜΠ, τέως πρόεδρος αντιπροσωπείας Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ), τέως πρόεδρος πασχόντων από σκλήρυνση κατά πλάκας, και συνεχίζει: «Δυστυχώς, αυτό που παρατηρώ είναι ότι πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι δεν κάθονται σε καροτσάκι, έχουν πολύ πιο δυσκίνητη σκέψη από τη δική μου. Ελπίζω να είναι παρανόηση αυτό που είπε ο κ. Λαζόπουλος, πως όποιος έχει κινητικά προβλήματα δεν είναι σε θέση να σκέπτεται σωστά. Ταυτόχρονα, λυπάμαι για αυτόν.
Μπορώ να τον διαβεβαιώσω ότι πολλοί άνθρωποι που κάθονται σε αναπηρικά καροτσάκια έχουν καταφέρει να έχουν πολύ υψηλό πνευματικό επίπεδο. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι ο διάσημος αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ, αλλά και ο ίδιος ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τον οποίο δυσκολεύεται να αποδεχθεί ο κ. Λαζόπουλος, όπως άλλωστε και εγώ για τα όσα κάνει σε βάρος της πατρίδας μου.
Παρά την κινητική του αναπηρία, ο κ. Σόιμπλε κατάφερε να γίνει υπουργός Οικονομικών μίας πολύ μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας. Κατέλαβε, δηλαδή, μία δημόσια θέση, η οποία χρειάζεται αρκετό «τρέξιμο» για να την πάρεις.
Μακάρι να υπήρχαν περισσότεροι άνθρωποι οι οποίοι να μην μπορούν να περπατήσουν, αλλά να είναι σε θέση να σκέφτονται σωστά. Ισως να είχαμε παγκόσμια ειρήνη. Σήμερα, πολλοί από εκείνους που κυβερνούν και δεν έχουν κινητικά προβλήματα έχουν οδηγήσει τον κόσμο σε αυτήν την κατάσταση.
Σε καμία περίπτωση δεν εύχομαι σε κανέναν να χάσει την ικανότητά του να κινείται. Ευχή μου είναι να μπορεί να σκεφθεί και όλους εμάς οι οποίοι καθόμαστε σε αναπηρικό καροτσάκι…».
Δημήτρης Καραγιώργος
