OPINION
Διαχρονικά οι νέοι άνθρωποι εκφράζουν την ελπίδα. Θεωρούνται μία επένδυση που θα αποδώσει στο μέλλον δημιουργώντας έναν καλύτερο κόσμο και μία κοινωνία πιο βελτιωμένη από αυτή που τους παρέδωσε η παλαιότερη γενιά.
Σε μία φάση κρίσης που υπερβαίνει την οικονομική και διαπερνά όλη την κοινωνία η αναμονή για την ελπίδα που θα εκφράσουν οι νέοι γίνεται όλο και πιο έντονη.
Με το 2017 να προχωρά υπάρχει, πλέον, μια νέα γενιά που έχει βιώσει και βιώνει τα καλύτερά και πιο παραγωγικά της χρόνια μέσα στην Κρίση. Πρόκειται για κάποιους ανθρώπους που έχουν βρεθεί στην πρωτότυπη -για τα μεταπολεμικά δεδομένα της χώρας- θέση να ζήσουν χειρότερα από την προηγούμενη γενιά. Είμαστε οι δραστήριοι νέοι που πάντα περίμεναν την ευκαιρία να διευρύνουν τους ορίζοντες σε ένα κλίμα περιστολής του ορίζοντα προσδοκιών μας.
Ορισμένοι εγκατέλειψαν τη χώρα, αρνούμενοι να συμβιβαστούν με την υποβάθμιση στην Ελλάδα της Κρίσης. Οι υπόλοιποι που παραμείναμε προσπαθούμε να κερδίσουμε περιορισμένες ευκαιρίες για τη βελτίωση του βιοτικού μας επιπέδου και να απαντήσουμε σε ένα πρόβλημα που κληρονομήσαμε από τους γονείς μας. Μπορούμε, όμως, να απαντήσουμε στο αδιέξοδο; Έχουμε τη δυνατότητα να ανοίξουμε πόρτες μέσα από τις χαραμάδες;
Μπορούμε και πρέπει να τα καταφέρουμε. Κάποιοι από εμάς, που μπορούμε να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας ως μικρομεσαία τάξη με εξασφαλισμένα κάποια αγαθά από τους προγόνους μας, θαυμάζουμε τους εργασιομανείς προγόνους μας που ταυτίστηκαν με την σαραντάχρονη περίοδο προόδου της χώρας μετά τη Μεταπολίτευση. Αυτοί οι άνθρωποι κατάφεραν να σηκωθούν μετά από μία περίοδο αλλεπάλληλων καταστροφών όπου τίποτα δεν ήταν δεδομένο.
Η πρώτη μεταπολεμική γενιά όφειλε να αγωνιστεί για την επιβίωσή της, η γενιά του Ανένδοτου και του Πολυτεχνείου για τη δημοκρατία που παρέμεινε «καχεκτική» μέχρι το 1974. Εμείς σήμερα δεν έχουμε χρέος απέναντι σε εκείνες αλλά και στις επόμενες γενιές να αγωνιστούμε;
Έχουμε χρέος να αξιοποιήσουμε όσα κατάφεραν οι παλαιότερες γενιές να μας δώσουν. Να μην θεωρήσουμε το παρελθόν μία μαύρη περίοδο που πρέπει να αποφύγουμε. Είναι ανάγκη να αλλάξουμε πρώτα οι ίδιοι. Να παλέψουμε για τη δικαίωσή μας και όχι να προσπαθήσουμε να την εκβιάσουμε με αδικίες. Να εμπνεύσουμε και να εμπνευστούμε. Να κάνουμε μία «επανάσταση του εφικτού». Να θελήσουμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο μαθαίνοντας και σχεδιάζοντας με σαφήνεια και λογική τα βήματα που θα μας οδηγήσουν σε αυτό.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Μακριά από αυταπάτες είναι η ώρα μας να απαντήσουμε στον νεοφασισμό που μας περιτριγυρίζει με δημοκρατία και στην κρίση που κινδυνεύει να γίνει κανονικότητα με εργασία και με μεταρρυθμίσεις που θα εξαλείψουν κάθε δικαιολογία για μία Ελλάδα γεμάτη εξαιρέσεις από τον ανεπτυγμένο κόσμο.
*Ο Νίκος Γκιώνης είναι ιστορικός, γραμματέας Δ.Ο. ΠΑΣΟΚ Αμαρουσίου
Ροή Ειδήσεων
29/03/2024 | 17:23
Στέλιος Λεγάκης: «Από τη στιγμή που έγινα πατέρας μαθαίνω κάτι καινούργιο κάθε μέρα»
29/03/2024 | 17:17
«Τουρισμός για όλους 2024»: Έως τις 8 Απριλίου η προθεσμία υποβολής αιτήσεων για το πρόγραμμα
29/03/2024 | 16:40
Αύξηση κατώτατου μισθού: Φτάνει τα 1.079 ευρώ – Ποια επιδόματα αυξάνονται τον Απρίλιο
29/03/2024 | 16:26
Πρόγραμμα δράσης του Δήμου Αθηναίων για την πρόληψη και αντιμετώπιση σεξουαλικής παρενόχλησης σε εργασιακό χώρο
29/03/2024 | 16:22
«Lapis Lazuli»: Η νέα ιδιότυπη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη έρχεται στην Στέγη
28/03/2024 | 08:25
Μαριάνθη Κάσδαγλη: «Μετά το Survivor έπεσα θύμα χάκερ και έχασα όλα μου τα χρήματα»
28/03/2024 | 09:27
Διονύσης Ατζαράκης για Χαρούλα Αλεξίου: «Η χιουμοριστική μας συνεργασία ήταν ιδέα του γιου της»
28/03/2024 | 12:37
Το «αντίο» του Παύλου Γερουλάνου στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη: «Βαθιά δημοκράτης, ουσιαστικός σοσιαλιστής, ο Ανδρέας τον άκουγε, το κίνημα τον σεβόταν»
28/03/2024 | 11:30