OPINION
Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ο καπιταλισμός, ως γνωστόν, εθριάμβευσε. Και με τον θρίαμβό του οπισθοχώρησε και η συλλογική αντίληψη. Κι επικράτησε το μοντέλο: γίνε πλούσιος γιατί μόνο έτσι θα έχεις υγεία, παιδεία, πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας, ευκαιρίες για σένα και τα παιδιά σου, καλή ζωή. Το κράτος και η παρέμβασή του αμφισβητήθηκε, τόσο για την αποτελεσματικότητά του όσο και για τις προθέσεις του.
Η επωδός ότι ένα μόνο σύστημα οικονομικό και πολιτικό υφίσταται παγκόσμια και δεν υπάρχουν ιδεολογικές διαφοροποιήσεις, έδωσε αέρα στα πανιά των συντηρητικών παρατάξεων και ηγετών. Και οι προοδευτικοί πολίτες κάθε στίγματος έχασαν τον προσανατολισμό τους. Ιδίως στην Ευρώπη. Στέρεψαν από ιδέες και πάνω από όλα από πίστη στην συλλογική σκέψη και δράση. Κι έτσι το κέντρο βάρους της πολιτικής σκέψης μετατέθηκε στις ΗΠΑ. Άλλη πολιτική κουλτούρα άλλα κοινωνικά χαρακτηριστικά άλλη αντίληψη για τη ζωή και την παγκοσμιοποίηση. Στην προσπάθεια τους να αντιδράσουν όσοι διαφώνησαν σε αυτή την καταιγιστική επικράτηση της ατομικής επιτυχίας μέσω του πλούτου, ψέλλισαν κάποια λόγια αμερικανικής προέλευσης περί σημασίας του ατόμου, του πολίτη, των δημοκρατικών του δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων του στη διαφορετικότητα. Κι αυτό, ως πολιτική διανόηση, εξαπλώθηκε ως η μόνη αμφισβήτηση στον στόχο του ατομικού πλουτισμού. Μόνο που αυτή η αμφισβήτηση ουδέποτε βρήκε την απήχησή της στην πλειοψηφία των πολιτών. Γιατί είχαν πολύ περισσότερα να επιλύσουν ως καθημερινό τους μαραθώνιο από τις σεβαστές ανησυχίες των ελίτ για το δικαίωμα στη διαφορετικότητα και τα γκλόμπαλ όνειρά τους για μια καλύτερη κοινωνία με επίκεντρο τον πολίτη και τα δικαιώματά του. Έτσι οι άνθρωποι άρχισαν να ακούν κάθε λαϊκιστή και πατριδοκάπηλο που στο κάτω κάτω έλεγε και κάτι ευχάριστο για τις καθημερινές τους ανησυχίες και ανασφάλειες.
Και τότε … ήρθε η Πανδημία με Π κεφαλαίο. Έβαλε τους πλούσιους στις ίδιες πιθανότητες με τους φτωχούς στη λοταρία του θανάτου. Κατήργησε τον μύθο ότι αν έχεις λεφτά, όλα γίνονται ή μάλλον όλα αγοράζονται. Κατήργησε τον μύθο της πετυχημένης ατομικότητας. Κατήργησε τον μύθο ότι το κράτος είναι ένα αναγκαίο κακό που θα πρέπει να αποχωρεί από τους τομείς της παροχής υπηρεσιών στους πολίτες, χάριν του άκρατου και απόλυτου ανταγωνισμού των επιχειρήσεων. Κατήργησε τον μύθο ότι η δημοσιονομική λιτότητα είναι ο μόνος δρόμος που εγγυάται την επιβίωση του συστήματος.
Αντίθετα έβαλε πλούσιους και φτωχούς στην ίδια μοίρα. Έκανε όλους να συνειδητοποιήσουν ότι χωρίς συλλογική προσπάθεια κανείς δεν επιβιώνει. Επιβεβαίωσε ότι μόνο το κοινωνικό κράτος βρίσκεται δίπλα στον πολίτη όταν όλα καταρρέουν. Κατέδειξε, με την άμεση διάθεση τεραστίων κονδυλίων στην κοινωνία και το κράτος πρόνοιας, ότι η τρομοκρατία των βομβών λιτότητας χάριν επιβίωσης των δημοσιονομικών πάει περίπατο όταν σφίξουν τα πράγματα και άρα δεν είναι και τόσο μονόδρομος όσο μας παρουσιαζόταν.
Διότι όλοι διερωτήθηκαν: που είναι ο ανταγωνιστικός ιδιωτικός τομέας να βοηθήσει τον άνθρωπο, φτωχό ή πλούσιο στην απειλή της αρρώστιας και του θανάτου; Που είναι ο ιδιωτικός τομέας που θα μπορούσε να στηρίξει τον άνθρωπο που δεν μπορεί ή δεν πρέπει να εργαστεί γιατί απειλείται η ζωή του; πού βρέθηκαν όλα αυτά τα λεφτά που διατέθηκαν το 2020 από τις κυβερνήσεις για την αντιμετώπιση του COVIT 19, ενώ υποτίθεται ότι το σύστημα θα κατέρρεε αν δεν κοβόταν μερικές δεκάδες ευρώ από τις συντάξεις των ανθρώπων; πώς θα μπορούσε ο μέσος άνθρωπος να κρατηθεί χωρίς αποζημίωση από το κράτος τώρα που δεν εργάζεται; Χωρίς Δημόσια Νοσοκομεία; Χωρίς κρατική χρηματοδότηση για δημιουργία κρεβατιών ΜΕΘ; Χωρίς δημόσιο σύστημα ασφάλισης για την κάλυψη των δαπανών νοσηλείας και φαρμακευτικής υποστήριξης; Χωρίς χρηματοδότηση ερευνητών για την ανακάλυψη εμβολίου και θεραπείας; Χωρίς, χωρίς, χωρίς …
Κι έτσι αναγεννάται η αξία της συλλογικότητας. Της συλλογικής προσπάθειας. Του κοινωνικού κράτους. Μόνο που όλα τα παραπάνω δεν είναι προίκα των συντηρητικών παρατάξεων. Είναι η προίκα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Κι ας τα εφαρμόζει ο κ. Μητσοτάκης και όλοι οι λοιποί ηγέτες των Συντηρητικών κομμάτων στην Ευρώπη και αλλού. Τους καλωσορίζουμε στη γνωριμία τους με τη σοσιαλδημοκρατία. Η συλλογικότητα είναι και πάλι εδώ. Η σοσιαλδημοκρατία δικαιώνεται. Και η δικαίωσή της την επαναφέρει στο προσκήνιο της πολιτικής σκέψης. Πίστη, ανασύνταξη, πολιτικό λίφτινγκ και πρόσωπα με στοιχειωδώς ηγετικά χαρακτηριστικά να την εκφράσουν απαιτούνται.
Ακολουθήστε το TheCaller στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις
Πολυτεχνείο: Δρακόντεια μέτρα από την ΕΛ.ΑΣ – Απαγόρευση συγκεντρώσεων άνω των 4 ατόμων
Τσίπρας: «Το Πολυτεχνείο δεν ήταν ποτέ εθνική γιορτή γι’ αυτό και ενοχλεί»
Ροή Ειδήσεων
30/04/2024 | 23:21
Μαυρίκιος Μαυρικίου: «Το βίωσα και γω από τον Ανδρέα Μικρούτσικο» – Κατερίνα Καινούργιου: «Έρχομαι σε δύσκολη θέση»
30/04/2024 | 23:03
Μέλη του Ρουβίκωνα πέταξαν τρικάκια και άνοιξαν τη σημαία της Παλαιστίνης έξω από την πρεσβεία των ΗΠΑ
30/04/2024 | 22:51
Σίσσυ Χρηστίδου: «Αν νιώσω ότι δεν είσαι αυτό που νόμιζα, χρειάζονται πέντε λεπτά»
30/04/2024 | 22:04
Πρίγκιπας Ουίλιαμ: Το σχόλιο στους δημοσιογράφους για την υγεία της Κέιτ Μίντλετον – «Πάμε καλά»
30/04/2024 | 21:50
Λάκης Γαβαλάς για Μαρίνα Σάττι: «Πολύ στρινγκ, πολύ στρινγκ, τη βλέπω μοντέρνα για εμφάνιση σε ένα club»
30/04/2024 | 21:42
Φώτης Σεργουλόπουλος-Τα καρφιά για τον Ηλία Ψινάκη: «Μπορώ να είμαι μάνατζερ, δείξε γυναίκα, βγάλε να φανεί το μπούστο σου»
30/04/2024 | 21:20
Ελένη Χατζίδου: Το πρώτο μήνυμα για την περιπέτεια της υγείας της – «Δυστυχώς, το πρόβλημα επιδεινώθηκε»
30/04/2024 | 21:10
Θεσσαλονίκη: Αιματηρό επεισόδιο έξω από κατάστημα – Τον χτύπησε στο κεφάλι με πτυσσόμενο γκλοπ
Σχετικά Άρθρα
