ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Ισπανία, χειμώνας του 1950, μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Συνεργασία Εκκλησίας και Φασιστών. Η Δικτατορία του Φράνκο στην εξουσία. Καθολικισμός. Γυναικείες Φυλακές μέσα σε ένα Μοναστήρι έξω από μία επαρχιακή πόλη. Κρύο, πείνα, αρρώστιες, απομόνωση, βία, κακοποίηση.
Γράφει ο Αλέξανδρος Κούρτης
Ο Πολυχώρος Vault παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το θεατρικό έργο των Ignacio del Moral και Veronica Fernandez, σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά με έναν 16μελή θίασο που χαρακτηρίζεται από φρεσκάδα, όρεξη και ταλέντο.
Γυναίκες φυλακισμένες. Κάποιες για πολιτικούς λόγους, όπως η κουμουνίστρια και η αναρχική, κι άλλες για κλεψιές, πορνεία, μοιχεία, παράνομες εκτρώσεις, φόνους, κάποια που σκότωσε τον άντρα της και άλλη που έπνιξε το μωρό της. Χαίρονται, γελάνε, ερωτεύονται, ονειρεύονται, ελπίζουν, προσεύχονται, ραδιουργούνε, θυμώνουν, γκρινιάζουν, τσακώνονται, απελπίζονται, κλαίνε, πονάνε, αλλά πάντα συμπαραστέκονται η μία στην άλλη.
Επιθυμούν το πολυτιμότερο αγαθό, την ελευθερία τους, ένα καινούργιο ξεκίνημα, μια νέα αρχή. Σαν χορός αρχαίας τραγωδίας περιμένουν έναν Από Μηχανής Θεό, τον επίσκοπο, τη χάρη που δίνει κάθε δέκα χρόνια σε μία από αυτές. Τη χάρη που θα δοθεί σε δύο βδομάδες. Μια χάρη που διεκδικούν όλες.
Εξαιρετικά απαιτητικό αν μη τι άλλο εγχείρημα το να συστήσεις στο ελληνικό κοινό ένα έργο με κινηματογραφική δομή και ροή σε μια μικρή σκηνή, σαν το Vault και δη με νέους ηθοποιούς δίχως τα απαραίτητα σκηνικά χιλιόμετρα. Έχοντας ενημερωθεί από τον σκηνοθέτη για το συγκεκριμένο «ρίσκο» του, τον οποίο γοήτευσε και κέρδισε από την πρώτη στιγμή ανάγνωσης του έργου, παρακολούθησα την παράσταση με μια σχετική μα ασφαλή επιφύλαξη.
Δίχως να αγνοώ βεβαίως τα διαμάντια που έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα στον ίδιο χώρο. Δηλαδή την «Πνιγμονή», το «Marvin’ s Room», το «Curring Room» μα και τους αγαπημένους μου γυναικείους μονολόγους «Η μαμά μου ποτέ δεν πεθαίνει» που ήταν και η αρχή μιας εξαίσιας συνέχειας.
Μέσα από αυτή την ιστορία, ωστόσο, ο Δημήτρης Καρατζιάς με έναν τρόπο δεξιοτεχνικό κατορθώνει να συμπαρασύρει τον θεατή στις σκληρές και σκοτεινές ιστορίες των γυναικών, των φυλακισμένων από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι την τελευταία σκηνική ανάσα. Στην πιο ώριμη κατ’ εμέ σκηνοθετική στιγμή του, δείχνει να ‘χει μελετήσει σε βάθος τις κρυφές πτυχές των ιστοριών που φέρουν οι ηρωίδες του και ακολουθώντας μια καθαρή γραμμή μοιάζει να κουρδίζει στην εντέλεια το υλικό του και να μετατρέπει γοητευτικά τον χώρο σε κινηματογραφική οθόνη.
Αντιμετωπίζoντας τους ηθοποιούς σαν σύνολο και όχι σαν μονάδες, μιας και με αυτή την αίσθηση αποχώρησα από την αίθουσα, θα τολμούσα απλά να πω ότι η αθώα τους βουτιά – το άπειρο ορθότερα βούτηγμα – σε αυτές τις πολυσύνθετες ψυχοσυνθέσεις δεν θα μπορούσε να κερδίσει περισσότερο τον θεατή από όσο συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Μέσα από μια υπερπροσπάθεια που γίνεται άμεσα αντιληπτή και παρουσιάζεται σε κάθε σκηνή, σε κάθε βλέμμα, σε κάθε μονόλογο, κάθε μία και κάθε ένας που εισέρχεται στον καμβά της Ισπανικής ιστορίας εκτίθεται δίχως φόβο και εκθέτει τον καλύτερο του εαυτό. Κάθε σημείο που έχει κατανοήσει, έχει αισθανθεί, έχει αγαπήσει στον χαρακτήρα που ερμηνεύει και οφείλει να παρουσιάσει με πλήρη αλήθεια, απογυμνωμένο από τις όποιες ανασφάλειες στο κοινό.
Ειδική μνεία δεν θα μπορούσα να μην κάνω στην Γιάννα Σταυράκη, μια από τις πλέον σταθερές παρουσίες του Πολυχώρου Vault και συνεργάτιδες του Δημήτρη Καρατζιά, η οποία σε αυτή τη δουλειά δίνεται με μεγάλη αγάπη και προσδίδει ξανά γλυκύτητα, ωριμότητα και οικειότητα στην ηρωίδα που ερμηνεύει. Επίσης, η Μυριέλλα Κουρεντή και η Στέλλα Μουκαζή καταφέρνουν μέσα από τις ερμηνείες τους και τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες που φέρουν οι ηρωίδες τους να μαγνητίσουν το βλέμμα του θεατή με την έντονη εκφραστικότητα, τους λεπτούς χρωματισμούς και τις ισορροπίες που διατηρούν στις ψυχολογικές τους διακυμάνσεις.
Τέλος, μέσα από το πλήθος των μαγευτικών σκηνών που αποκαλύπτονται στη σκηνή του Πολυχώρου Vault, θα ‘θελα να ξεχωρίσω την αρχή των υπολοίπων. Εκείνη που μόλις σβήνουν τα φώτα, οι απελπισμένες κρατούμενες μοιάζουν να προσπαθούν να διατηρήσουν με νύχια και με δόντια την φλόγα της ελπίδας αναμμένη σιγοτραγουδώντας ένα τραγούδι – ύμνο στον πολύπαθο βίο τους. Μια στιγμή ξεχωριστή που έχει την ευφυή πινελιά του Μάνου Αντωνιάδη, ο οποίος υπογράφει την μουσική της παράστασης που προσθέτει συναισθήματα καθ’ όλη της διάρκεια της ιστορίας.
Ροή Ειδήσεων
20/04/2024 | 14:40
Καίτη Κωνσταντίνου: Το απίστευτο περιστατικό την εποχή των Εγκλημάτων – «Ήταν σοκαριστικό αυτό»
20/04/2024 | 14:40
Καταγγελία σε βάρος Αμερικανού μπασκετμπολίστα του Περιστερίου για ενδοοικογενειακή βία
20/04/2024 | 14:20
Δημήτρης Μακαλιάς για Σταματίνα Τσιμτσιλή: “Δεν μου αρέσει καθόλου να το ακούω σαν δικαιολογία”
20/04/2024 | 14:00
Gaming: Ζωή μπροστά σε μία οθόνη – Η σύγχρονη μάστιγα του εθισμού σε βιντεοπαιχνίδια
20/04/2024 | 13:50
Ο Δημήτρης Παπανώτας παρενέβη στο «Χαμογέλα και πάλι» μετά τις δηλώσεις Αχτσιόγλου
20/04/2024 | 13:40
Ρωμανός για Ν. Φαραντούρη: Όταν σε όλη την Ευρώπη «έβρεχε» ανάπτυξη στον ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι κρατούσαν ομπρέλα
20/04/2024 | 13:20
Μπέττυ Μαγγίρα κατά Παπανώτα: «Είναι ντροπή να τα λέμε αυτά δημόσια, κρύβουν ένα μισογυνισμό»
20/04/2024 | 13:10
Εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης αναγνωρίζει και ψηφιοποιεί ιστορικά βιβλία γραμμένα σε πολυτονικό
19/04/2024 | 15:55
Ο Τζολάκης αποκρούει και Τούρκος οπαδός κλωτσάει ό,τι βρίσκει μπροστά του – Δείτε βίντεο
19/04/2024 | 14:56
Γιώργος Λιάγκας-Ναταλία Ανδρικοπούλου: Απίθανη εμπλοκή στον αέρα – «Άμα με αφήσεις κάποτε να μιλήσω»
19/04/2024 | 16:03
Ανδρουλάκης: «Στις 9 Ιουνίου να υπάρχει δύναμη αποδοκιμασίας σε ένα σύστημα εξουσίας»
19/04/2024 | 09:49
Έλλη Στάη: Είμαι 70 χρονών, υπήρξα σκληρή επίτηδες, δεν κάνω διατροφή αλλά γυμνάζομαι
19/04/2024 | 08:46
Ελένη Μενεγάκη: Με τρομάζετε και δεν το θέλω αυτό, είπε μετά την είδηση ότι αποχωρεί από το MEGA
19/04/2024 | 09:43
Αφροδίτη Γραμμέλη σε Γιώργο Λιάγκα: «Μη μας κουνάς το δάχτυλο κάθε πρωί, για όνομα του Θεού δηλαδή – Ξαφνικά βγήκε ο Γιώργος και έκανε πάλι διάγγελμα»
19/04/2024 | 10:18
Δημήτρης Παπανώτας για ΣΚΑΪ: «Κοροϊδεύουν τον κόσμο μπροστά στα μάτια του» – Για ΣΥΡΙΖΑ: «Με έφαγαν, καλή χώνεψη»
Σχετικά Άρθρα
