STIGMA
Το ψύχραιμο τέρας, ο δολοφόνος-ψυχάκιας, ο εκτελεστής με ήρεμους σφυγμούς, να μην ξαναδεί τον ήλιο, μένοντας σε ένα τσιμεντένιο κουτί για να καταλαβαίνει καθημερινά την κτηνωδία του.
Οι λέξεις –ακραίες βρισιές εννοείται- και οι ουρανομήκεις κατάρες προς τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο έχουν στερέψει πια στην ελληνική επικράτεια, μέχρι να γεννηθούν καινούργιες την επόμενη μέρα.
Ίσως ποτέ άλλοτε στο παρελθόν –με μοναδική εξαίρεση τον παιδοκτόνο Μανόλη Δουρή που σκότωσε το γιο του Νίκο στις 30 Δεκεμβρίου 1993- δεν υπήρξε τέτοιο ανάθεμα για τον δολοφόνο.
Πάντα προκαλεί ρίγος κι ανατριχίλα ένα ειδεχθές έγκλημα, πάντα συγκεντρώνει την καθολική οργή ένας στυγερός εγκληματίας, αλλά η περίπτωση του πιλότου ξεπερνάει κάθε προηγούμενο.
Είναι τέτοια η κτηνωδία αυτής της ιστορίας που έκανε ακόμα και τους πιο έμπειρους εγκληματολόγους να ανατριχιάσουν. Κι όχι μόνο με τη δολοφονία που τον τρόπο που έγινε αλλά και με τον κυνισμό, την ωμότητα του δράστη με την εικόνα πρίγκιπα.
Γιατί αυτό το κτήνος, αυτό το τέρας, ένας ψυχάκιας με αγγελική μορφή, συγκαταλέγεται πια στην ελίτ των δολοφόνων, παίζοντας θέατρο για 37 ολόκληρες μέρες μετά τη δολοφονία της συζύγου του, ενός εικοσάχρονου παιδιού που γνώρισε από τα 14 της.
ΤΟ κτήνος! Πώς μπόρεσε ο σκατόψυχος να αγκαλιάζει στο μνημόσυνο τη μητέρα της συζύγου του, αυτή τη χαροκαμένη μάνα και να την παρηγορεί; Και αυτή είναι μια συγκλονιστική παράμετρος που δεν τη χωράει ανθρώπινος νους. Γιατί όλο αυτό δεν χωνεύεται!
Πώς μπόρεσε να κοιμάται 37 μέρες, να τρώει, να μιλάει στο τηλέφωνο, να κάνει επισκέψεις, να είναι σε ήρεμη κατάσταση;
Για όσα προηγήθηκαν αλλά ΚΑΙ γι’ αυτό, την όλη στάση του μετά το έγκλημα, ο χαρακτηρισμός «τέρας» φαντάζει ως και επιεικής!
Εκτέλεσε με απόλυτη ψυχραιμία ένα ειδεχθές έγκλημα, έχοντας απόλυτη νηφαλιότητα σε όλες του τις κινήσεις. Μέχρι το σκύλο τους σκότωσε για να ρίξει στάχτη στα μάτια.
Κι ύστερα, θέατρο και ψέμα και υποκρισία και αναλγησία, κτηνωδία πριν και μετά.
Μιλούσε και ξαναμιλούσε στα κανάλια –λες και καλούνταν να σχολιάζει τον… κορονοϊό-, αρρώστια!
Προσπάθησε να κρύψει κάθε ίχνος σκηνοθετώντας όλες τις λεπτομέρειες, δεν κατάφερε να τα σκεπάσει όλα κι ας πίστευε λόγω της ευφυίας του ότι μπορεί να τελέσει το τέλειο έγκλημα. Δεν υπάρχει τέτοιο.
Αλλά πραγματικά δεν έχει νόημα πια να επαναλαμβάνουμε τις λεπτομέρειες της στυγερής δολοφονίας, που έτσι κι αλλιώς αναπαράγονται συνεχώς.
Ένα σχέδιο –και ο τρόπος δολοφονίας- που προκαλεί ανατριχίλα.
Κυνικός, ωμός, με πλήρη συναίσθηση των όσων θα έκανε. Κι ήξερε από νωρίς τα όσα θα συμβούν και γι’ αυτό έβγαλε την sim από τις κάμερες.
Ξανά η λέξη που σκέφτονται όλοι: ανατριχίλα.
Γι’ αυτό και είναι από τις λίγες φορές που ο κόσμος τρέχει να προλάβει τα δελτία ειδήσεων και να παρακολουθήσει τις εκπομπές για να μάθει οτιδήποτε αφορά την υπόθεση που συντάραξε το πανελλήνιο.
Είναι από τις λίγες φορές που όλοι κρέμονται από τα χείλη των αστυνομικών που διαλεύκαναν (με εξαιρετικό τρόπο) αυτό το θρίλερ των 37 ημερών.
Έτσι κι αλλιώς η ανατριχιαστική αυτή ιστορία που μπήκε σε όλα τα ελληνικά σπιτικά θα συνεχίσει να απασχολεί τους πάντες.
Δεν υπάρχει μέρος και άνθρωπος στην Ελλάδα που να μην κουβεντιάζει αυτό το στυγερό, το αποτρόπαιο έγκλημα που συγκλόνισε τους πάντες.
Το ζητούμενο πλέον είναι άλλο. Ότι αυτό το ΚΤΗΝΟΣ δεν πρέπει να βγει έξω μετά από λίγα χρόνια, εκτίοντας μερικά χρόνια φυλάκισης.
Όπως είχαμε επισημάνει και στην αρχή, πριν μάθουμε τον δολοφόνο, αν δεν αποφασιστεί ΟΜΟΦΩΝΑ ότι τέτοια κτήνη πρέπει να σαπίζουν στις φυλακές, τα ίδια θα συζητάμε και στην επόμενη περίπτωση, που ναι, δεν είναι μακριά με όσα ισχύουν.
Οι κύριοι-κύριοι νομοθέτες οφείλουν να δουν κατάματα και την κοινωνία πέρα από τις διατάξεις του ποινικού κώδικα. Αυτοί άλλωστε τον καθορίζουν.
Ειλικρινά: υπάρχει άλλος τρόπος για να ξεκαθαριστεί πως όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια;
Κι όχι για το «περί δικαίου αίσθημα» αλλά για την πραγματική απονομή δικαιοσύνης.
Κανέναν άνθρωπο στην κοινωνία δεν αφορά τι λένε οι Κώδικες και τι προβλέπουν οι διατάξεις.
Σκέφτεται μόνο ότι τέτοια κτήνη δεν πρέπει να ξαναδούν τον ήλιο!
Για ποιον ανθρωπισμό μιλάμε;
Ας φτιάξουν μερικά κελιά δέκα μέτρα κάτω από τη γη κι ας τα μετατρέψουν σε κατοικίες τέτοιων καθαρμάτων, αδίστακτων με όλη τη σημασία της λέξης.
Κι όχι μόνο να μη βλέπουν τον ήλιο αλλά όλη τους η ζωή να συνεχίζεται σε ένα τσιμεντένιο κλουβί στα έγκατα της γης. Εκεί να σκέφτονται καθημερινά την κτηνωδία τους, να κοιμούνται με εφιάλτες και να ξυπνούν απ’ αυτούς.
Ροή Ειδήσεων
19/03/2024 | 08:25
Μαριάννα Γεωργαντή: Ξέσπασε σε λυγμούς στον αέρα του Open, μετά την έκπληξη που της ετοίμασαν
19/03/2024 | 08:08
Εντείνονται οι διαπραγματεύσεις για την ανακωχή στη Γάζα – Στα όρια του λιμού οι άμαχοι
19/03/2024 | 08:05
ΣΥΡΙΖΑ: Οι προκλητικές δηλώσεις του Προέδρου της Τουρκίας κατά της Κύπρου υπονομεύουν και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις
19/03/2024 | 07:52
Ασπρόπυργος: Νεκρός εντοπίστηκε 40χρονος μετά από καυγά – Φέρει βαριές κακώσεις σε όλο του το σώμα
19/03/2024 | 07:33
Βροχές και σποραδικές καταιγίδες σήμερα με πτώση θερμοκρασίας – Πού θα είναι έντονα τα φαινόμενα
18/03/2024 | 08:56
Άνδρη Θεοδότου: «Στην οικογένεια δεν μιλάμε για αυτό, σαν να προσπαθούν να ξεχάσουν όσα έζησαν»
18/03/2024 | 07:50
Πάτρα: Με μία εντυπωσιακή τελετή λήξης ολοκληρώθηκαν οι εκδηλώσεις του φετινού καρναβαλιού
18/03/2024 | 12:11
Επίσκεψη του Χάρη Δούκα στη Βαρβάκειο Αγορά: «Θέλουμε να γεμίσει χαμόγελα η πόλη»
18/03/2024 | 09:05