Τι δείχνει η υπουργοποίηση Θεοχαρόπουλου

Πρώτον, με την κίνηση αυτή δείχνει ότι θα στηρίξει, όπως και όπου μπορεί, το εγχείρημα της Προοδευτικής Συμμαχίας.

Δεύτερον, η κίνηση ακολουθεί μια σειρά άλλων κινήσεων, που αποφασίστηκαν μήνες πριν, και στην ίδια λογική.

Τρίτον, βγάζει, και όχι τυχαία, μία υπουργό των ΑΝΕΛ και βάζει έναν υπουργό της ΔΗΜΑΡ, μετά την φρέσκια αλλαγή σύνθεσης της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Τέταρτον, βεβαίως η κυρία Κουντουρά είναι υποψήφια ευρωβουλευτής με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά περνά σε “διπλανό πλάνο”.

Πέμπτον, ο κ. Θεοχαρόπουλος αναφέρεται στα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και έχει δηλώσει ότι στηρίζει Φρανς Τίμμερμανς για την Προεδρία της Κομισιόν- ο ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει προς το παρόν να πει τι θα κάνει, αλλά δια του Αλέξη Τσίπρα ποντάρει στις ανοιχτές πόρτες με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία.

Έκτον, με την σχετική απόφαση στέλνει μήνυμα και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, στην κοινοβουλευτική ομάδα και τα στελέχη, ότι η στήριξη των συμμάχων είναι σε πρώτη προτεραιότητα.

Έβδομον, “παρακάμπτει” σκόπιμα τις αναμενόμενες επιθέσεις από το κόμμα της εγχώριας κεντροαριστεράς – το Κίνημα Αλλαγής- θεωρώντας ότι οι καταγγελίες για τις “καρέκλες” μπορεί να χαθούν μέσα στον πυκνό προεκλογικό χρόνο.

Όγδοον, εκτιμά ότι η Προοδευτική Συμμαχία θα λειτουργήσει μετεκλογικά ως ένα από τα “εργαλεία” για την επανίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο πάντα την εδραίωση στον χώρο της κεντροαριστεράς.

Και ένατον, η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος προσθέτει επισήμως μια ψήφο υπέρ Πολάκη, λίγο πριν καταθέσει η ΝΔ πρόταση δυσπιστίας, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατρέψει σε ψήφο εμπιστοσύνης.

Εκτός από τα μηνύματα υπάρχουν, φυσικά, ερωτήματα. Για το πως, φερ' ειπείν, θα αντιδράσουν αρχικά οι ψηφοφόροι της κεντροαριστεράς στην ευρωκάλπη... Και έπεται συνέχεια...