WEB TV
Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος και ο Μιχάλης Τσαμπάς αποτίουν ελάχιστο φόρο τιμής μέσα από το TheCaller Web tv με την ευχή που μοιάζει κλισέ αλλά είναι η μόνη που έχει την αξία της. «Ποτέ ξανά».
Ήταν ένα ηλιόλουστο απόγευμα του Φλεβάρη. 8/2/1981 έγραφε το ημερολόγιο και οι φίλοι του Ολυμπιακού που είχαν κατακλύσει το (τότε) Στάδιο Καραϊσκάκη είχαν όχι έναν αλλά έξι λόγους να πανηγυρίζουν.
Όσα και τα γκολ που έβαλε η αγαπημένη τους ομάδα στο ντέρμπι κόντρα στην ΑΕΚ. 6-0. Θρίαμβος ανεπανάληπτος. Γαλάκος, Κουσουλάκης, Σαργκάνης, Aναστόπουλος, Βαμβακούλας ήρωες της εποχής και της ημέρας…
Ώσπου το αίμα όλων πάγωσε. Τα χαμόγελα εξαφανίστηκαν. Τα χέρια που χειροκροτούσαν, έπιασαν το κεφάλι με αγωνία και απόγνωση… Αγωνία. «Κάτι έγινε στην Θύρα 7» είπαν οι πρώτοι που κατάλαβαν ότι «το κακό» επισκέφτηκε το φαληρικό γήπεδο.
Και μετά το θανατικό σκόρπισε παντού. Αίμα, πόνος απλωμένος στα σκαλιά, εκεί όπου παιδιά, νέοι άφησαν την τελευταία τους πνοή. Και λίγο αργότερα οι σειρήνες των ασθενοφόρων… λυσσασμένα ακούγονταν σε κάθε δρόμο της πρωτεύουσας με τραυματίες να γεμίζουν τα κρεβάτια των νοσοκομείων.
Μακάβριος ο απολογισμός. 21 άνθρωποι που μερικά λεπτά πριν χαίρονταν, πανηγύριζαν, απολάμβαναν το ποδόσφαιρο δεν υπήρχαν πια. 40 χρόνια πέρασαν από την μεγαλύτερη τραγωδία που… τσάκισε το ελληνικό ποδόσφαιρο, την ελληνική κοινωνία, τον αθλητισμό.
Πάντα η 8η μέρα του Φεβρουαρίου θα είναι γκρίζα, σκοτεινή. Ημέρα πόνου, αλλά και μνήμης.
Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος και ο Μιχάλης Τσαμπάς αποτίουν ελάχιστο φόρο τιμής μέσα από το TheCaller Web tv με την ευχή που μοιάζει κλισέ αλλά είναι η μόνη που έχει την αξία της. «Ποτέ ξανά».
