ΧΡΟΝΟΜΗΧΑΝΗ
Στον έρωτα της ζωής της, Μανώλη Χιώτη, είχε αναφερθεί εκτενώς η Μαίρη Λίντα σε παλαιότερη συνέντευξή της.
Διαβάστε ένα απόσπασμα από την συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην Lifo και την Αργυρώ Μποζώνη
― Ωραίος (σ.σ. ο Μανώλης Χιώτης);
Ένας θεός ήταν, τι ωραίος… Πράσινα μάτια, με κύκλους γκρί. Ήταν σαν να τα έβαφε τα μάτια του. Τον ερωτεύτηκα μόλις τον είδα. Με ξανθό μουστάκι. Τρελάθηκα. Γνωριστήκαμε και άρχισα να λέω τα τραγούδια του.
― Ήταν παντρεμένος τότε ο Χιώτης;
Όχι, δεν ήταν τότε παντρεμένος. Παντρεύτηκε αργότερα τη Ζωή Νάχη. Και έκαναν και δυο παιδιά. Υπέφερα πολύ επειδή ήμουν ερωτευμένη μαζί του. Στη συνέχεια γίναμε φίλες, ήμασταν σαν οικογένεια όταν παντρεύτηκα το Χιώτη. Ήταν και ο Χιώτης ερωτευμένος μαζί μου, αλλά ήμουνα πολύ μικρή.
― Και πώς παντρευτήκατε;
Εγώ δούλευα τότε στην Κομπαρσίτα. Συναντηθήκαμε μια μέρα και μου λέει: «θα σε πάω εγώ στη δουλειά σου». Ήρθε μαζί μου, τέλειωσε το πρόγραμμα και μου λέει «θα σε πάω εγώ στο σπίτι σου». Τους γονείς μου τους ήξερε. Ξημέρωσε λοιπόν και μου λέει «πάμε να πιούμε ένα γάλα στη “Γαλλία”», ένα γαλατάδικο στη Σταδίου και περιμέναμε να περάσει η ώρα να μη τους ξυπνήσουμε. Μπαίνουμε σπίτι και λέει στον πατέρα μου «Κυρ Αλέκο από σήμερα θα σε λέω πατέρα. Εγώ θα παντρευτώ τη Μαίρη». Αυτό ήτανε. Ξεκάθαρα πράγματα. Εγώ ήμουνα ακόμα ανήλικη. Να μην τα πολυλογώ πήραμε ειδική άδεια και παντρευτήκαμε.
― Φουλ ερωτευμένη;
Πολύ. Αλλά δε μπορούσα να σκεφτώ ότι θα είμασταν μαζί. Το θεωρούσα απίθανο. Μεγάλος έρωτας. Ο πρώτος μου έρωτας. Μετά το Χιώτη βέβαια έκανα άλλους δυο γάμους.
― Με το Χιώτη πόσα χρόνια μείνατε μαζί;
Πολλά. Δουλεύαμε ακατάπαυστα. Έτσι δεν κάναμε και παιδί, ενώ το θέλαμε. Είχα μεγάλο στρες. Την ημέρα κάναμε δίσκους, το απόγευμα θέατρα, τα βράδια στο κέντρο. Ειλικρινά, δε μπορώ να μετρήσω πόσα τραγούδια έχω πει πια. Είναι πάνω από 1200. Και τα περισσότερα επιτυχίες. Έτρωγα, κοιμόμουν λίγο και δουλειά. Δεν είχαμε ρεπό τότε, δουλεύαμε επτά ημέρες την εβδομάδα. Αλλά ήταν η δουλειά που αγαπούσα. Τα ευχαριστιόμουν όλα. Δε θα μπορούσα να κάνω καμία άλλη δουλειά.
― Θα μου μιλήσετε για τον Χιώτη; Πως ήταν;
Ήταν καταπληκτικός. Για μένα ο τέλειος. Τέλειος σύζυγος.
― Και γιατί χωρίσατε κυρία Λίντα;
Έλα ντε! Βρεθήκαμε στην Αμερική χωρίς φίλους, οι φίλοι μας ήταν ελάχιστοι, και όταν τσακωθήκαμε μια δυο φορές –γιατί πάντα τσακωνόμασταν, μια για το τραγούδι, μια με τις ζήλιες, μικροπράγματα δηλαδή ασήμαντα- , δεν είχαμε και πέντε φίλους γύρω – γύρω να μας πουν «άντε βρε παιδιά το βράδυ θα είσαστε αγκαλιά». Μόνη μου έκανα προσπάθειες όπως κι εκείνος. Μαλώσαμε και χωρίσαμε για κάτι ασήμαντο.
― Θα μου πείτε;
Για ένα βραχιόλι. Μαλώσαμε μια μέρα και μου λέει «Τελείωσε, χωρίζουμε». Του λέω «να χωρίσουμε, κι εγώ θέλω να χωρίσουμε». «Ωραία» μου λέει, «φέρε μου τα μπιζού μου». Είχε κάποιους σταυρούς, μανικετόκουμπα τα κοσμήματά του. «Και φέρε μου», μου λέει, «και το βραχιόλι μου». Το βραχιόλι ήταν ένα βραχιόλι με μπριγιάν που μου είχε κάνει δώρο στη γιορτή μου.
Λέω «Ποιό; αυτό που μου έκανες δώρο στη γιορτή μου»; «Ναι», μου λέει «δε το είχα για τα μούτρα σου, για την κόρη μου το είχα πάρει». Αυτό με σκότωσε. Ο τρόπος, ήταν ο τρόπος που μου το είπε. Έφερα το βραχιόλι και του είπα «Από σήμερα έχεις και το διαζύγιο». Με πλάκωσε στο ξύλο. Αυτό ήτανε. Έφυγα από το ξενοδοχείο και δε με ξαναείδε. Με έψαχνε. Δεν πήγα το βράδυ στη δουλειά. Είμαι τζόρας σε αυτά. Κι έτσι χάλασε η ζωή μας. Αλλά αυτό που σας λέω είναι το σοβαρό: δεν είχαμε φίλους να μας πουν μια κουβέντα, να μας πουν «τι κάνετε; καταστρέφετε την καριέρα σας, τη ζωή σας». Μετά έκλαιγα κι εγώ κι εκείνος με μαύρο δάκρυ. Αλλά δεν είχαμε και τα κότσια να μιλήσουμε μεταξύ μας. Μάζεψα τα πράγματά μου και ήρθα στην Αθήνα, ανήμερα 21 Απριλίου του 67.
Μετανιώσατε για όλη αυτή την ιστορία;
Είχα μεγαλώσει πολύ, αλλά δε μπορούσα να κάνω πίσω. Ξέρετε, αισθανόμουν τότε ότι με μεταχειρίστηκε σαν παιδί, και δεν ήταν καλό. Δηλαδή ήμουνα ένα παιδάκι και με εξουσίαζε στα πάντα.
― Ήταν ωραία η ατμόσφαιρα της εποχής στα κέντρα;
Μερικές φορές ήταν καταπληκτική. Αλλά κάποιες φορές ήταν και κουραστική. Δεν είναι καλοί όλοι οι πελάτες που έρχονται να σε ακούσουν. Μια φορά πλακώθηκε στο ξύλο ο Χιώτης θυμάμαι, στο Μουσείο. Και ποιον έδειρε; Τον αδερφό του Καραμανλή, το Γραμμένο. Του έσπασε το δεξί του χέρι και τρέχαμε στο πρώτων Βοηθειών. Επειδή με πείραξε. Ζήλευε ο Χιώτης. Και έζησα μεγάλο έρωτα. Με ερωτεύτηκε πολύ.
― Ξαναερωτευθήκατε έτσι;
Τέτοιο έρωτα δεν έζησα ποτέ. Με τον δεύτερο άντρα, που έκανα και την κόρη μου, δε μπορώ να πω ότι ήμουνα ευτυχισμένη. Απλά έκανα ένα παιδί που το λατρεύω και τον ευχαριστώ γι’ αυτό. Αλλά είχε βαρύ χέρι και στα καλά καθούμενα. Μια φορά στο τελευταίο ξύλο το πήρα απόφαση και τελείωσε. Μου είχε τελειώσει και ερωτικά με αυτή τη συμπεριφορά. Μετά έκανα και τον τρίτο μου γάμο. Είχα την τύχη να έχω τρεις πολύ ωραίους άντρες. Με άσχημο δε θα πήγαινα ποτέ. Και έμεινα με αυτούς τους τρεις. Από τότε δεν ξανακοίταξα κανέναν.
Ροή Ειδήσεων
02/06/2023 | 00:57
Τραγωδία στην Αίγυπτο: Ένας νεκρός και πέντε τραυματίες από κατάρρευση διαφημιστικής πινακίδας
02/06/2023 | 00:30
Τραγωδία στο κέντρο της Πάτρας: Βρέθηκε απαγχονισμένος στο μπαλκόνι του σπιτιού του
02/06/2023 | 00:04
Η μεγαλύτερη στιγμή στην ένδοξη ιστορία του ΠΑΟ: Ο τελικός με τον Άγιαξ στο Γουέμπλεϊ
31/05/2023 | 09:03
Αιφνιδίασε Χασαπόπουλο-Βούλγαρη ο δημοσιογράφος Δημήτρης Λάππας: Έπαιζε στο 50% να είναι κακοήθεια – Χθες πήρα την απάντηση, «καθαρός»
31/05/2023 | 00:06
Θεόδωρος Δηλιγιάννης: Διετέλεσε πέντε φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας, δολοφονήθηκε από έναν χαρτοπαίκτη!
31/05/2023 | 12:36
Νίκος Μουτσινάς: Τι τον οδήγησε στο νοσοκομείο – Ποια είναι η κατάσταση της υγείας του
31/05/2023 | 16:19
Ελένη Μενεγάκη: «Μάνα είμαι, θα ήθελα η 29χρονη κόρη μου να είναι με γαμπρούλη με τόσες δεκαετίες διαφορά;»
31/05/2023 | 15:08
Θεόδωρος Πάγκαλος: Η ζωή και το έργο του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ- Οι ατάκες που άφησαν εποχή
31/05/2023 | 19:01
To μήνυμα της Κοσιώνη για την διακοπή του καπνίσματος: «Το οφείλω στον Κώστα μου…»
31/05/2023 | 09:27
Γενέθλια για την Σταματίνα Τσιμτσιλή: Οι ευχές των παιδιών της την έκαναν να λυγίσει στον αέρα
Σχετικά Άρθρα
