ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Όταν βγαίνεις από μια παράσταση αν μη τι άλλο εντυπωσιασμένος από το υψηλών προδιαγραφών αποτέλεσμα και τη σκέψη πως είναι ότι καλύτερο έχεις δει σκηνικά μέχρι σήμερα τη φετινή σεζόν, ένα είναι το σίγουρο. Κάτι υπάρχει ενδιαφέρον εδώ…
Γράφει ο Αλέξανδρος Κούρτης
Έπειτα από το πολυβραβευμένο, από κοινό και κριτικούς, «Έγκλημα και Τιμωρία», ο Λεβάν Τσουλάτζε επιστρέφει στη σκηνή του Άνεσις για να παρουσιάσει την προσωπική του καθαρή ματιά στο σαιξπηρικό αριστούργημα.
Στην γνώριμη για το θεατρόφιλο κοινό ιστορία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ο Βασιλιάς της Δανίας πεθαίνει απροσδόκητα και στη θέση του αναλαμβάνει χρέη Βασιλέα ο αδερφός του, Κλαύδιος αφού πρώτα παντρευτεί τη χήρα Βασίλισσα, Γερτρούδη. Ο νεαρός Πρίγκιπας Άμλετ, δυσαρεστημένος από το θάνατο του πατέρα του αλλά και τον εσπευσμένο γάμο της μητέρας του με το θείο του, «βλέπει» το φάντασμα του νεκρού Βασιλιά και αποζητά δικαίωση.
Ο Άμλετ πραγματεύεται με λυρισμό και δραματικότητα διαχρονικά ζητήματα σχετικά με την πολιτική, την εξουσία, την ηθική και την απόσταση ανάμεσα στην ανθρώπινη διάνοια και την πραγμάτωση της. Θίγει ταυτόχρονα μια ερωτική και μια οικογενειακή τραγωδία, αναφέρεται στη φιλοσοφία, τη μεταφυσική, την ψυχολογία σχολιάζοντας ακόμη και την θεατρική τέχνη.
Δεν ξέρω πως μα πριν δω την παράσταση διατηρούσα την ελπίδα πως αυτή τη φορά σκηνοθετικά ο Άμλετ θα ευτυχήσει. Διότι η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια, προσωπική εκτίμηση, ελαφρώς κακόπεσε.
Η προσέγγιση και η ματιά του Λεβάν Τσουλάτζε ήρθαν να ξεπεράσουν την όποια ελπίδα και προσδοκία μιας και χαρακτηρίζονται από καθαρότητα, φρεσκάδα, δικαιολογημένο εκσυγχρονισμό, υψηλή αισθητική και έξοχο ρυθμό καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης. Δεν είναι ο Άμλετ άλλωστε γραμμένος σε συγκεκριμένη εποχή και αυτό ο Γεωργιανός σκηνοθέτης μοιάζει να το συνειδητοποίησε γρήγορα και να εστίασε στον φωτισμό πτυχών τόσο του ίδιου όσο και των υπολοίπων ηρώων της ιστορίας που δυστυχώς δεν έχουμε συνηθίσει να παρακολουθούμε στη σκηνή.
Στην τρίτη συνεχόμενη συνεργασία με τον Λεβάν Τσουλάτζε, ο Τάσος Ιορδανίδης κατορθώνει να «ντυθεί» εξαίσια τον πλέον συζητημένο και σαφώς απαιτητικό ήρωα της παγκόσμιας δραματουργίας και να παρουσιάσει στο κοινό την πληρέστερη ερμηνευτική του στιγμή. Έναν Άμλετ που προσπαθεί να διαχειριστεί με ηρεμία εξωτερικά την τρέλα του μα μέσα του βράζει. Καθηλωτική εσωτερικότητα, δουλεμένη στις μικρές λεπτομέρειες που διατηρεί τις δύσκολες ισορροπίες της ιδιάζουσας ψυχοσύνθεσης βυθιζόμενης στην υπαρξιακή της δίνη μέχρι την τελευταία σκηνική ανάσα.
Πλάι στον Άμλετ, η τραγική φιγούρα της εμβληματικής Οφηλίας που δεν θα μπορούσε να βρει καταλληλότερη ερμηνεύτρια από την Ιωάννα Παππά. Γοητευτικότατη εκφραστικότητα, έντονες ψυχολογικές διακυμάνσεις και λεπτοί χρωματισμοί αντικατοπτρίζονται όμορφα στην ηρωίδα της. Όπως είχα αναφέρει και στο ραδιοφωνικό «Τέχνης Σεργιάνι», γνωρίζοντας τις δυνατότητες τόσο της Ιωάννας όσο και του Τάσου, διατηρούσα μια μικρή επιφύλαξη μα περισσότερο περιέργεια να δω πως οι δυο τους θα «δέσουν» ως δίδυμο. Οφείλω να ομολογήσω πως αυτό επετεύχθη απολαυστικά.
Στο ρόλο του Βασιλιά της Δανίας Κλαύδιου συναντάμε τον Άρη Λεμπεσόπουλο, ηθοποιό του οποίου το ταλέντο και το σκηνικό βάρος δεν χωρούν αμφισβήτηση. Μικρές ενστάσεις, ωστόσο, χωρούν στη διάθεση διαφοροποίησης παρουσίασης των ρόλων που αναλαμβάνει να παρουσιάσει τα τελευταία χρόνια μιας και όλοι φέρουν τα ίδια, όχι απαραίτητα θετικά κατ’ εμέ στοιχεία. Εξαίρεση τα 6 περίπου λεπτά που ο ηθοποιός στέκεται μόνος στη σκηνή με σύμμαχο ένα κερί και εχθρό τις αδίστακτες Ερινύες.
Η Πέμυ Ζούνη αναλαμβάνει να μας συστήσει μια διαφορετική Βασίλισσα της Δανίας, Γερτρούδη με την γνώριμη σκηνική φινέτσα και γοητεία που προσδίδει σε κάθε της ρόλο. Καθαρή φωνή, σίγουροι βηματισμοί και βλέμματα καθώς και διάθεση χώρου στους συμπρωταγωνιστές της.
Στο ρόλο του Πολώνιου βρίσκεται ο Θοδωρής Κατσαφάδος κερδίζοντας με ευκολία και σαφέστατα δουλειά την προσοχή του θεατή με την προσέγγιση του ρόλου και την οικειότητα που ο ίδιος προσδίδει σε αυτόν. Επίσης, ο Νίκος Πουρσανίδης μοιάζει να απολαμβάνει τον ρόλο του Λαέρτη πατώντας με σιγουριά από νωρίς στα πόδια του, o Θοδωρής Κανδηλιώτης κατορθώνει να επιβληθεί σκηνικά ως πνεύμα του νεκρού πατέρα του Άμλετ και να κλέψει το βλέμμα ως ηθοποιός – εκτελεστής συγκεκριμένου σκοπού και μηνύματος, ενώ ο Ιάσωνας Παπαματθαίου προσθέτει την πιο κωμική, μες στην τραγικότητα της βεβαίως νότα του έργου με την ερμηνεία στον Οράτιο που παρά τις συχνές εκρήξεις χαίρει απουσίας υπερβολών. Τέλος, ο Δημήτρης Καπετανάκος και ο Δημήτρης Διακοσάββας καταφέρνουν από την πρώτη σκηνή να γίνουν ιδιαιτέρως συμπαθείς στο θεατή και να τραβούν την προσοχή με την σκηνική τους επικοινωνία μέχρι το συγκλονιστικό φινάλε.
Επιπλέον πιόνια στη σκακιέρα του Γεωργιανού καλλιτέχνη αποτελούν ασυζητητί η μουσική που ο ίδιος επιλέγει να συνοδεύει και κυρίως να ενισχύει σχεδόν κάθε σκηνή, οι μοναδικοί φωτισμοί που διατηρούν μόνιμο φως μες στο σκοτάδι και επίσης φέρουν την υπογραφή του ίδιου, το λειτουργικότατο πολυεπίπεδο σκηνικό του Σταύρου Λίτινα και η εξαιρετική δουλειά της Ηλένιας Δουλαδήρη στα κοστούμια καθώς και η νέα μετάφραση του Δημοσθένη Παπαδόπουλου που προσθέτει σύγχρονο αέρα στην ιστορία.
Γιατί λοιπόν Άμλετ (ξανά) σήμερα; Επειδή είναι γοητευτικό να μαγεύεσαι από την ματιά των ξένων καλλιτεχνών σε κείμενα κλασικά και αγαπημένα. Όταν μάλιστα αυτή χαίρει απολαυστικού ταλέντου στα χέρια των ερμηνευτών έχουμε μια από τις σημαντικότερες και απαραίτητες προτάσεις θέασης στις εξορμήσεις του θεατρόφιλου και όχι μόνο κοινού την φετινή χρονιά…
Ροή Ειδήσεων
01/05/2024 | 09:49
Βόλος: «Σκεφτόμουν ότι δεν θα τη βγάλω καθαρή» – Αγέλη 6 σκύλων έστειλε 42χρονη σε νοσοκομείο
01/05/2024 | 09:10
Ήβη Αδάμου για τον Μιχάλη Κουινέλη: Ήταν η πρώτη φορά που μου άρεσε ένας άνδρας, ήταν η πρώτη μου σχέση
01/05/2024 | 08:44
«Κλείδωσε» ο καιρός για την Κυριακή του Πάσχα: Βροχές το πρωί στο νότιο Αιγαίο και το μεσημέρι στην ηπειρωτική Ελλάδα
01/05/2024 | 07:48
Με στάσεις εργασίας συμμετέχουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς στην απεργία της Πρωτομαγιάς
30/04/2024 | 23:21
Μαυρίκιος Μαυρικίου: «Το βίωσα και γω από τον Ανδρέα Μικρούτσικο» – Κατερίνα Καινούργιου: «Έρχομαι σε δύσκολη θέση»
30/04/2024 | 23:03
Μέλη του Ρουβίκωνα πέταξαν τρικάκια και άνοιξαν τη σημαία της Παλαιστίνης έξω από την πρεσβεία των ΗΠΑ
Σχετικά Άρθρα
