OPINION
Με τις δομικές αλλαγές που έχει επιφέρει ο κορονοϊός σε κάθε βιοτική σχέση και σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα, η βασική σταθερά είναι πώς ο τομέας «υγεία» έχει επανέλθει στο προσκήνιο.
Από τις ευχές για τη νέα χρονιά, όπου το μότο «υγεία μόνο» είναι μακράν το δημοφιλέστερο, μέχρι τις φωτογραφίες εν ώρα εμβολιασμού που έρχονται να δώσουν ένα μήνυμα κοινωνικής υπευθυνότητας και παροδικής δημοφιλίας στα social media, η στάση καθενός προς την επιδημική κρίση έρχεται να τον χαρακτηρίσει από «ψεκασμένο» ή «ανίδεο» μέχρι «υπεύθυνο» και «προοδευτικό». Άλλωστε, αυτές τις ημέρες του εγκλεισμού όπου οι δραστηριότητες και ενέργειες του καθενός έχουν περιοριστεί στο απαραίτητο και μόνον, κάθε άποψη που κοινοποιείται λαμβάνει χαρακτήρα προσωπικού μανιφέστου.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η αναζήτηση του εθνικού αφηγήματος για την υγεία συνιστά ανάγκη και μονόδρομο. Όλοι ψάχνουν την άποψη εκείνη που θα τους εμπνεύσει, που θα τους χαρίσει – παροδική έστω – αισιοδοξία και ασφάλεια, που θα επιτρέψει να ελπίζουν πως δε θα διαλυθούν τα πάντα στο πέρασμα του κορονοϊού. Σε αυτό το πλαίσιο, όλο το 2020 αναλωθήκαμε σε διαφορετικά αφηγήματα.
Το ξεχασμένο πολιτικά σύστημα δημόσιας υγείας, το οποίο κάποιοι έκριναν παραδοσιακά ως ανεπαρκές ήρθε για να μείνει: να επιδείξει αντοχή, να ηρωοποιηθεί. Πόσο γρήγορα κατέπεσε το μύθευμα των κακών δημόσιων νοσοκομείων με τους αδρανείς ή έστω αδιάφορους γιατρούς; Και πόσο γρήγορα ήρθε να αντικατασταθεί από μια παροδική συμπαράσταση στους σύγχρονους ήρωες και σωτήρες. Ήταν εύκολο, όχι μόνον γιατί οι υγειονομικοί της χώρας απέδειξαν στην πράξη τη διεθνώς καλή τους φήμη (έχουν τα ίδια πτυχία και έχουν δαπανήσει τον ίδιο κόπο με αυτούς που έχουν φύγει στο εξωτερικό και έχουν πεδίο δόξης λαμπρό), αλλά και γιατί πολύ γρήγορα η έωλη και εν πολλοίς σκόπιμη αντιδιαστολή μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα υγείας κατέρρευσε. Εντέλει, τα κτήρια με γρανίτες και μάρμαρα ήταν ανέτοιμα να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της κρίσης, ή μάλλον ακατάλληλα. Και εντέλει η συμβολή τους λειτούργησε μόνον ως μέσον αποσυμφόρησης στο ΕΣΥ.
Το δεύτερο αφήγημα που μας εμφανίστηκε ήταν αυτό της επιτυχίας και αισιοδοξίας έπειτα από την επιτυχημένη αντιμετώπιση του πρώτου κύματος της επιδημίας. Και μάλιστα σε αυτό το πλαίσιο της πλαστής εθνικής ανάτασης (διότι δεν γνωρίζαμε ότι από τύχη επιβιώσαμε την άνοιξη του 2020) προστέθηκε ένα ιδιότυπο ράλι εντυπώσεων: πόσες κλίνες ΜΕΘ δημιουργήσαμε, πόσα μηχανήματα φέραμε, πόσες προσλήψεις έγιναν. Και δυστυχώς αυτό το αφήγημα ήταν χάρτινο. Ποιός δε θα ήθελε να δημιουργηθούν όντως τόσες κλίνες, ποιος θα ήθελε να μην είναι αιματηροί οι μήνες του φθινοπώρου; Όμως εκεί φάνηκε η πολιτική αδυναμία ή πολιτική επιλογή να μη γίνουν μακρόπνοες επενδύσεις στο ΕΣΥ, τόσο σε εξοπλισμό και κυρίως σε ανθρώπινο δυναμικό. Διότι η στήριξη του συστήματος σε ιατροτεχνολογικό ήταν πρωτοφανής, αλλά δεν αρκεί μόνη αυτή.
Όλοι οι νέοι επιστήμονες που αναζήτησαν μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό στην αρχή της οικονομικής κρίσης, θα έπρεπε να αποτελούν τη βασική μας επιλογή για τη στελέχωση του ΕΣΥ. Είναι αυτό το brain drain που θα έπρεπε να γίνει gain, και δεν έγινε ποτέ. Διότι δεν υπήρξε καμία σοβαρή και ολοκληρωμένη πρόταση για τη διαχείριση του ιατρικού δυναμικού. Ούτε βέβαια και του νοσηλευτικού. Οι για πολύ καιρό παρεξηγημένοι νοσηλευτές έδειξαν πόσο απόλυτα απαραίτητοι μας είναι, πόσο κρίσιμη είναι η δουλειά τους και πόσο τους έχουμε ανάγκη. Και πάλι, η συζήτηση για την ένταξή τους στα βαρέα και ανθυγιεινά κατέληξε σε εμπαιγμό τους, αφού πήγε στις καλένδες και θα υπάρξει μελλοντική απόφαση σχετικά. Τελικά, είναι τόσο μα τόσο σημαντική η ηθική ανταμοιβή των υγειονομικών μας, αλλά και άλλο τόσο η έμπρακτη στήριξή τους από το σύστημα που οι ίδιοι στηρίζουν. Η σταθερή θέση για τη βελτίωση τω συνθηκών εργασίας όλων των υγειονομικών (γιατρών, νοσηλευτών, λοιπού προσωπικού, διοικητικών) δεν είναι εμμονική. Αντίθετα, δε γίνεται η αντοχή του συστήματος υγείας να επαφίεται στον «πατριωτισμό» τους και στον επαγγελματισμό τους. Οφείλει να ανοίξει εκ νέου ο δημόσιος διάλογος για τη μακροπρόθεσμη ενίσχυσή τους με αφορμή την πανδημία. Ο υγειονομικός χώρος πρέπει να ξαναγίνει ελκυστικός ανεξαρτήτως κρίσης.
Και τέλος, ήρθε το ισχυρότερο αφήγημα, αυτό του εμβολίου. Δικαιολογημένα όλοι έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες επιστροφής στην «ελευθερία» και την «κανονικότητα» (τις καλώς εννοούμενες) σε αυτό το «δώρο της επιστήμης». Όμως και εδώ ακόμα δεν υπάρχει σωτηρία: κανείς δε γνωρίζει τη σειρά εμβολιασμού του γενικού πληθυσμού, ούτε και υπάρχει ένα υποτυπώδες χρονοδιάγραμμα (πέραν του ότι ξεκινάμε από τους υγειονομικούς και τους απαραίτητους για τη συνέχεια του κράτους(;)). Περαιτέρω, για τους εμβολιασθέντες που παρουσιάζουν επιπλοκές δε γίνονται αναφορές (θαρρείς και φταίνε εκείνοι για τη βιολογική αντίδραση του οργανισμού τους). Και αν υπάρξουν ερωτήσεις τότε χαρακτηρίζεται αμέσως κάποιος ως καχύποπτος. Και για να είμαστε ξεκάθαροι: ναι ο εμβολιασμός είναι δώρο προς την ανθρωπότητα, όμως οφείλει να συνοδεύεται από επαρκή πληροφόρηση.
Επιπλέον, ακόμα και εδώ σνομπάραμε την έρευνα και την επένδυση σε αυτήν. Η ιστορία του Έλληνα που ηγείται της Pfizer ήταν υπεραρκετή για τη δόση υπερηφάνειας που μας αναλογεί, ενώ στον αντίποδα η έρευνα των γιατρών του Παπανικολάου, «έβγαλε το δίσκο προς τους απανταχού πιστούς» για να τραβήξει την προσοχή μας και να συνεχίσει.
Κάποτε και αυτή η πανδημική κρίση θα περάσει, όσο κοντινό ή μακρινό είναι το φως στο τούνελ, και όταν βγούμε θα πρέπει να επιλέξουμε το δικό μας αφήγημα για το δημόσιο σύστημα υγείας. Προσπαθώ να μαντέψω αν όποιοι υπεραμύνονται αυτού θα συνεχίσουν να θεωρούνται κρατιστές, θιασώτες του βαθέος κράτους, ή στην καλύτερη παλιομοδίτες. Ή εάν κάποια στιγμή η στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας θα αποτελεί πια βασικό πυλώνα πολιτικής επιλογής, βασικό στοιχείο της πολιτικής μας σκέψης και αναπόσπαστο συστατικό του κράτους θέλουμε.
*Η Ιωάννα Πέρβου είναι Διδάκτωρ Νομικής ΑΠΘ, τ. Διοικήτρια ΓΝ Νάουσας
Ροή Ειδήσεων
04/05/2024 | 22:45
Καιρός: Αισθητή βελτίωση με ηλιοφάνεια στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας την Κυριακή του Πάσχα
04/05/2024 | 22:30
Σάννυ Μπαλτζή για Χρήστο Δάντη: “Του ζητώ συγνώμη, ήταν παρορμητικό αυτό που έγινε και τον στεναχώρησα”
04/05/2024 | 22:00
Τζέιμς Καφετζής για το ναυάγιο του πατέρα του: “Έστειλε μήνυμα SOS στη μάνα μου, ήταν στη μέση του ωκεανού”
04/05/2024 | 21:50
Διογκώνεται το φοιτητικό κίνημα στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες – Εκπυρσοκρότησε όπλο αστυνομικού στο Columbia
04/05/2024 | 21:40
Αιμιλία Υψηλάντη για Δημήτρη Παπανώτα: “Δεν είναι λογικό να ψάξεις τι έχει πει και πώς έχει φερθεί;”
04/05/2024 | 21:30
Μ. Ανατολή: Οι διαπραγματευτές και το προσχέδιο – Στο Κάιρο κρίνεται η κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας
04/05/2024 | 21:10
Υγρός τάφος για 100 ανθρώπους το 1945: Εντοπίστηκε το ναυάγιο του «Σπερχειού» μετά από 79 χρόνια
04/05/2024 | 21:10
LIVE – Στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου στην Πλάκα το Άγιο Φως – Θα μεταφερθεί σε μητροπόλεις σε ολόκληρη την Ελλάδα
04/05/2024 | 21:00
Γιάννα Τερζή: Το μήνυμα της για την ψυχολογική κακοποίηση που δέχτηκε στην Eurovision
03/05/2024 | 07:47
Τραγωδία στη Βούλα: Δύο μηχανές παρέσυραν την ηλικιωμένη – Ο ένας αναβάτης την εγκατέλειψε και αναζητείται
03/05/2024 | 18:10
Πάνος Σταθακόπουλος: Δεν πρόκειται να συνεργαστώ ποτέ ξανά με τον Πέτρο Φιλιππίδη
03/05/2024 | 20:02
Ρίτσα Μπιζόγλη: Ραγίζει καρδιές η ανάρτηση για τον πατέρα της που έφυγε από τη ζωή
03/05/2024 | 00:05
Άστον Βίλα-Ολυμπιακός 2-4: Θρυλική «τεσσάρα» στο Μπέρμιγχαμ, μια ανάσα από τον τελικό του Conference League
03/05/2024 | 12:45
Βόρεια Ήπειρος: Ανακρίνουν τρεις για τον θάνατο του ζευγαριού των ηλικιωμένων Ελλήνων στη Δρόπολη
03/05/2024 | 12:00
Ζευγάρι προκάλεσε αναγκαστική προσγείωση στο Ηράκλειο – Δείτε πως ζητωκραύγασαν οι επιβάτες για την απομάκρυνσή του
Σχετικά Άρθρα
