Το παλιότερο άρθρο Λαλιώτη που θα προκαλέσει αίσθηση! «Η ανιστόρητη εξίσωση Ναζισμού με Κομμουνισμό»

Πολλά ειπώθηκαν, άλλα τόσα γράφτηκαν, την ίδια στιγμή που ορισμένοι άνοιξαν τα σεντούκια του εμφυλίου πολέμου και «ξύπνησαν» πάθη του παρελθόντος.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αξίζει να διαβάσει κανείς το παλιότερο, αλλά τρομακτικά επίκαιρο άρθρο με τίτλο «Η ανιστόρητη εξίσωση του Ναζισμού- Φασισμού με τον Κομμουνισμό» του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ Κώστα Λαλιώτη, το οποίο είχε δημοσιευτεί στη μεγάλη έρευνα που είχε κάνει ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ», Δεκέμβρη 2005 και Γενάρη 2006, με τίτλο «ΣΤΟΠ στο Αντικομμουνιστικό Μνημόνιο», με αφορμή τη  συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του Σουηδού Ευρωβουλευτή Γκόραν Λίντμπλαντ

Μάλιστα, με αφορμή το λεγόμενο «αντικομμουνιστικό μνημόνιο» είχαν δημοσιευτεί  δηλώσεις και άλλων πολιτικών στελεχών στον «Ριζοσπάστη», όπως του στελέχους της ΝΔ Ευάγγελου Μεϊμαράκη, του Θεόδωρου Πάγκαλου από το ΠΑΣΟΚ, του συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη και της Φώφης Γεννηματά.

Στο άκρως ενδιαφέρον και σημαντικό, ακόμη και για τα τωρινά πολιτικά δεδομένα, άρθρο του ο Κώστας Λαλιώτης έγραφε μεταξύ άλλων πως «…κάποιοι ανιστόρητοι και αλαζόνες, κάποιοι αμνήμονες και τιποτόφρονες επιθυμούν στους Λαούς της Ευρώπης να υποβάλλουν τους καθαρτήριους όρους μιας αποκρουστικής ιδεολογικής καθαρότητας και μιας αδιέξοδης πολιτικής ορθότητας. Να επιβάλλουν έναν «μεταμοντέρνο ολοκληρωτισμό» ανακυκλώνοντας εκτός τόπου και χρόνου έναν ιδιότυπο ευρωπαϊκό νεο-Μακαρθισμό…».

«Η ταύτιση, η εξίσωση και ο συμψηφισμός του Φασισμού και του Ναζισμού τόσο με τις ιδέες, τη διαδρομή, την παράδοση και το αξιακό φορτίο των κομμουνιστικών κομμάτων, όσο και με την εξέλιξη των κρατικών μορφωμάτων και καθεστώτων του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού» αποτελούν μια συνειδητή απόπειρα ανατροπής ορισμένων ιστορικών δεδομένων και ιστορικών αληθειών», συμπληρώνει ο Κ. Λαλιώτης.

«Είναι  σίγουρο  ότι  ο  τυφλός  αντικομμουνισμός  και  ο  φανατισμένος, νεο-Μακαρθισμός στην Ευρώπη, στο όνομα πάντα της Ελευθερίας και της Ιστορίας, στο όνομα πάντα της ασφάλειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μπορεί να γεννήσει και να επωάσει τα «αυγά του φιδιού». Μπορεί να εκκολάψει νέους μεταμοντέρνους ολοκληρωτισμούς, θεσμοθετημένους αυταρχισμούς και έρποντες, και γιατί όχι και απροκάλυπτους φασισμούς», είναι ορισμένες χαρακτηριστικές φράσεις στο κείμενο του Κ. Λαλιώτη, που γράφτηκε πριν 11 χρόνια και όμως παραμένει τόσο επίκαιρο με αφορμή τα όσα εκτυλίχθηκαν πρόσφατα στην κεντρική πολιτική σκηνή και την «κοκορομαχία» ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ που «ξύπνησε» μνήμες από τις πιο «μαύρες» σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

Αξίζει να σημειωθεί στο πλαίσιο αυτο και μια ιστορική παλαιότερη πρωτοβουλία στην οποία ειχε παίξει ρόλο ο Κώστας Λαλιωτης.

Πρόκειται για τη συνάντηση των δυο μεγάλων πρωταγωνιστών του εμφυλίου πολέμου , του στρατηγού Θρασυβούλου Τσακαλώτου και του ηγέτη του Δημοκρατικού Στρατού Μάρκου Βαφειάδη.

Μια συναντηση που ειχε γινει με πρωτοβουλία τη ιταλικής τηλεόρασης.

Μπορείτε να δείτε το χαρακτηριστικό, συλλεκτικό βιντεο:

Αναλυτικά το άρθρο του Κώστα Λαλιώτη:

 «Η ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΗ ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ – ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ»        

«ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ και ΜΕΤΑ-ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΙ»

1. Το «Μνημόνιο» του Σουηδού Ευρωβουλευτή Γκόραν Λίντμπλαντ ως κείμενο και ως πρωτοβουλία είναι χωρίς μνήμη, ευαισθησία και ηθική, χωρίς ιστορική γνώση και κοινωνικοπολιτική επίγνωση για αδιαμφισβήτητες αλήθειες.

Ο κ. Λίντμπλαντ μαζί με τους Ομοϊδεάτες του επιδιώκει συμβολικά και σημειολογικά να σηματοδοτήσει ένα «κυνήγι μαγισσών», που στηρίζεται σε μια προκλητική και ανιστόρητη «αναθεώρηση της Ιστορίας» και αφορά όχι μόνο το κοινό μας παρελθόν αλλά και το κοινό μας μέλλον στην Ευρώπη.

Είναι σαφές ότι κάποιοι ανιστόρητοι και αλαζόνες, κάποιοι αμνήμονες και τιποτόφρονες επιθυμούν στους Λαούς της Ευρώπης να υποβάλλουν τους καθαρτήριους όρους μιας αποκρουστικής ιδεολογικής καθαρότητας και μιας αδιέξοδης πολιτικής ορθότητας. Να επιβάλλουν έναν «μεταμοντέρνο ολοκληρωτισμό» ανακυκλώνοντας εκτός τόπου και χρόνου έναν ιδιότυπο ευρωπαϊκό νεο-Μακαρθισμό.

2. Η ταύτιση, η εξίσωση και ο συμψηφισμός του Φασισμού και του Ναζισμού τόσο με τις ιδέες, τη διαδρομή, την παράδοση και το αξιακό φορτίο των κομμουνιστικών κομμάτων, όσο και με την εξέλιξη των κρατικών μορφωμάτων και καθεστώτων του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού» αποτελούν μια συνειδητή απόπειρα ανατροπής ορισμένων ιστορικών δεδομένων και ιστορικών αληθειών.

• Για την αίσια και θετική έκβαση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπάρχουν συγκεκριμένες ιστορικές αλήθειες.

Αυτές οι ιστορικές αλήθειες έχουν βαφτεί με το αίμα 25 εκατομμυρίων πατριωτών  της  Σοβιετικής  Ένωσης  και  με τις θυσίες εκατομμυρίων πολιτών της.

Έχουν γραφτεί με τις ζωές, τις θυσίες και τους βασανισμούς εκατομμυρίων αντιφασιστών, Πατριωτών, Δημοκρατών, Σοσιαλιστών και Κομμουνιστών στην Ευρώπη, στην Ασία, στην Αμερική, παντού στον κόσμο.

Έτσι ηττήθηκε ο Φασισμός, ο Μιλιταρισμός και ο Ναζισμός.

Έτσι προχώρησε η Ιστορία μπροστά, ξεπερνώντας τη βία, τα εγκλήματα  και τη βαρβαρότητα του Φασισμού σε κάθε ήπειρο, σε κάθε χώρα και σε κάθε εποχή.

Έτσι χειραφετήθηκαν και βρήκαν το δρόμο τους οι Λαοί με πίστη στην Ανεξαρτησία, στη Δημοκρατία, στην Ελευθερία, στην Ειρήνη και στην Πρόοδο.

3. Είναι ιστορικά παράδοξο και λογικά οξύμωρο κάποιοι εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς να κρίνουν και να κατακρίνουν λαούς και χώρες.

Να δικάζουν και να καταδικάζουν ιδέες, ιδεολογίες και ιστορικά κοινωνικά ρεύματα.

Να στιγματίζουν κοινωνικά κινήματα, πολιτικά κόμματα και πολιτικο-κοινωνικά συστήματα, που σε τελευταία ανάλυση τα ίδια ως συλλογικοί φορείς με την κριτική, την αυτοκριτική και τη μετεξέλιξή τους έχουν μιλήσει ανοιχτά για λάθη, παραμορφώσεις, αδυναμίες, «μελανές σελίδες» και παρεκκλίσεις στην πορεία τους.  Έχουν παραδεχθεί και έχουν αναλάβει τις πολιτικές και ιστορικές τους ευθύνες.

Οι κομμουνιστές απανταχού της Γης, όπως και οι Λαοί της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης δικαιωματικά μπορούν να νοιώθουν περήφανοι για το αγωνιστικό τους «παρών» στον αντιφασιστικό αγώνα, τότε που ιστορικά κρίνονταν τα πάντα και οι πάντες.

Μπαίνω στον πειρασμό να ρωτήσω το Σουηδό “Δικαστή” και “Ιεροεξεταστή” κ. Λίντμπλαντ εάν ο ίδιος μπορεί να νοιώσει το ίδιο περήφανα για εκείνη την ιστορική αναμέτρηση της περιόδου 1930-1945 ως προς τη στάση της οικογένειάς του και του κόμματός του, της χώρας και του λαού του. Γιατί η Ιστορία γράφεται πάντα από τους παρόντες και ποτέ από τους απόντες, γιατί οι απόντες είναι απλώς λαθρεπιβάτες.

4. Με δεδομένη και διαχρονική την αντίθεσή μας σε κάθε ολοκληρωτικό καθεστώς, σε κάθε παραλληλισμό με τα μοντέλα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» που καταργούν τους Δημοκρατικούς θεσμούς, που παραβιάζουν τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες των πολιτών, που ναρκοθετούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, έχουμε ιστορικό, ηθικό, πολιτικό, κοινωνικό και ανθρώπινο χρέος να αφυπνιστούμε και να αγωνιστούμε μαζί με όλους τους πολίτες της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Έχουμε χρέος να ενώσουμε τις φωνές μας και τις δυνάμεις μας με εκείνες των Κομμουνιστών, των Αριστερών και Προοδευτικών ανθρώπων σε κάθε γωνιά του πλανήτη, για να αποτρέψουμε οριστικά και αμετάκλητα την παραχάραξη της ιστορίας.

Έχουμε χρέος να συνεργαστούμε, να συν-οδοιπορίσουμε και να συμπράξουμε όλοι μαζί. Κομμουνιστές, Σοσιαλιστές, Δημοκράτες και Φιλελεύθεροι για να σβήσει στη γέννησή της αυτή η επικίνδυνη αντικομμουνιστική υστερία.

Είναι  σίγουρο  ότι  ο  τυφλός  αντικομμουνισμός  και  ο  φανατισμένος            νεο-Μακαρθισμός στην Ευρώπη, στο όνομα πάντα της Ελευθερίας και της Ιστορίας, στο όνομα πάντα της ασφάλειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μπορεί να γεννήσει και να επωάσει τα «αυγά του φιδιού». Μπορεί να εκκολάψει νέους μεταμοντέρνους ολοκληρωτισμούς, θεσμοθετημένους αυταρχισμούς και έρποντες, και γιατί όχι και απροκάλυπτους φασισμούς.

Εύχομαι και ελπίζω, η Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης να σταθεί ιστορικά στο ύψος των περιστάσεων και να καταψηφίσει το «Μνημόνιο» του κ. Λίντμπλαντ για να μην πλανιέται πάνω από την Ευρώπη ο αντικομμουνισμός ως φάντασμα και για να μην βρυκολακιάσουν οι ψυχροπολεμικές θεωρίες «περί μαύρου και κόκκινου φασισμού», που εξομοίωναν τους θύτες με τα θύματα.

5. Οι καιροί ου μενετοί γιατί οι φυλετικά «καθαροί», οι ιδεολογικά «καθαροί» και οι κοινωνικά «καθαροί», όπως και οι κάθε λογής «πολιτικά ορθοί», παραμονεύουν κάθε φορά στη γωνία και απεργάζονται «μικρομεσαίωνες».

Με υπαρκτές και δεδομένες τις διαφορές και τις αντιθέσεις μας, ας αφυπνιστούμε, ας συμπορευτούμε και ας συμπράξουμε.

Με το αγωνιστικό μας «παρών» ας πούμε όλοι Μαζί και ο κάθε ένας χωριστά «Καληνύχτα και καλή τύχη» στον κ. Γκόραν Λίντμπλαντ. Και ας τον  κατατάξουμε  ιστορικά  στη  θέση  που  του  αξίζει  δίπλα στον κ. Μακάρθι της ψυχροπολεμικής αντικομμουνιστικής υστερίας στην Αμερική».

Δηλώσεις καταδίκης του ψηφίσματος που είναι επίκαιρες όσο ποτέ:

Μίκης Θεοδωράκης: «Εξισώσουν τα θύματα με τους θύτες. Τους εγκληματίες με τους ήρωες»

«Το Συμβούλιο της Ευρώπης αποφάσισε να αλλάξει την Ιστορία. Να τη διαστρεβλώσει εξισώνοντας τα θύματα με τους θύτες. Τους εγκληματίες με τους ήρωες. Τους κατακτητές με τους απελευθερωτές και τους ναζιστές με τους κομμουνιστές.

Θεωρεί ότι αυτοί οι μεγαλύτεροι εχθροί του ναζισμού, οι κομμουνιστές, είναι εγκληματίες και μάλιστα εξ ίσου με κείνους! Και τώρα ανησυχεί και διαμαρτύρεται, γιατί ενώ οι χιτλερικοί καταδικάστηκαν από τη διεθνή κοινότητα, δε συνέβη ακόμα το ίδιο και με τους κομμουνιστές.

Για το λόγο αυτόν αντιπροτείνει αυτή η καταδίκη να γίνει τώρα από την Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 24 – 27 του προσεχούς Ιανουαρίου.

Στο μεταξύ ανησυχεί γιατί “η δημόσια συνείδηση για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα είναι πολύ πενιχρή”. Και ακόμα γιατί “τα κομμουνιστικά κόμματα είναι νόμιμα και δραστήρια σε ορισμένες χώρες ακόμα και αν δεν έχουν πάρει αποστάσεις από τα εγκλήματα αυτά”.

Με άλλα λόγια, το Συμβούλιο της Ευρώπης προαναγγέλλει τη μελλοντική δίωξη των Ευρωπαίων κομμουνιστών που δεν έχουν κάνει ακόμα δήλωση μετανοίας σαν κι αυτή που ζητούσαν οι δήμιοι της γκεστάπο και οι βασανιστές στη Μακρόνησο.

Ισως αύριο να αποφασίσουν να θέσουν εκτός νόμου τα Κομμουνιστικά Κόμματα μισανοίγοντας έτσι την πόρτα για να περάσουν οι βρικόλακες των Χίτλερ και των Χίμλερ που, όπως είναι γνωστό, ξεκίνησαν την καριέρα τους απαγορεύοντας τα Κομμουνιστικά Κόμματα και κλείνοντας τους κομμουνιστές σε στρατόπεδα θανάτου.

Τελικά όμως πνίγηκαν μέσα στο αίμα των δικών τους θυμάτων, των 20 εκατομμυρίων νεκρών της Κομμουνιστικής Σοβιετικής Ενωσης και τόσων και τόσων εκατοντάδων χιλιάδων σκοτωμένων κομμουνιστών, που, όπως συνέβη και στην Ελλάδα, μπήκαν επικεφαλής των κινημάτων εθνικής αντίστασης σε όλη την Ευρώπη.

Ομως αυτοί οι κύριοι του Συμβουλίου της Ευρώπης, ως προς την επιθυμία τους να νεκραναστήσουν μεθόδους καταδικασμένες στη συνείδηση της Ιστορίας και των Λαών, έρχονται δεύτεροι, γιατί τους έχουν ήδη προλάβει οι μεγάλοι τους αδερφοί, οι ΗΠΑ, που με χιτλερικές μεθόδους εξοντώνουν ολόκληρους λαούς όπως στο Ιράκ, που το κατάντησαν μια κατεστραμμένη χώρα γεμάτη αμερικανικές φυλακές, όπου καθημερινά βασανίζονται φριχτά και φανερά χιλιάδες αθώα θύματα.

Γι’ αυτό το μεγάλο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, όπως και για το σύγχρονο χιτλερικό στρατόπεδο βασανιστηρίων, το Γκουαντανάμο, το Συμβούλιο της Ευρώπης δεν έχει τίποτα να πει.

Πώς λοιπόν να τους πιστέψει κανείς ότι ενδιαφέρονται ειλικρινά για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όταν ακόμα και το ίδιο τους το σπίτι, η Ευρώπη, έχει μεταβληθεί σε ένα ξέφραγο αμπέλι, όπου τα αεροπλάνα της CIA, φορτωμένα με ανθρώπους χωρίς δικαιώματα, τους οδηγούν σε ειδικές φυλακές μέσα στην ίδια την Ευρώπη, για να βασανιστούν;

Τέτοιοι πολίτες δεν μπορεί να είναι κατήγοροι. Στο Δικαστήριο της Ιστορίας, που θα καταδικάσει κάποτε τα αμέτρητα εγκλήματα των μεγάλων τους αδελφών, από το Βιετνάμ έως τη Χιλή και από τη Νότια Αμερική έως το Ιράκ, θα είναι υπόδικοι με την κατηγορία της ανοχής, αν όχι της συνενοχής.

Δυστυχώς σήμερα είμαι υποχρεωμένος να μιλώ περισσότερο στο όνομα των νεκρών παρά των ζωντανών. Στο όνομα λοιπόν των νεκρών συντρόφων μου κομμουνιστών, αυτών που πέρασαν από την Γκεστάπο, τα στρατόπεδα θανάτου και τους τόπους των εκτελέσεων για να εξοντωθεί ο ναζισμός και να θριαμβεύσει η Λευτεριά, έχω να απευθύνω στους “κυρίους” αυτούς μόνο μια λέξη: ΝΤΡΟΠΗ!».

Πάγκαλος: «Οι κομμουνιστές έχουν τίτλους δόξης διότι ήταν πρωτεργάτες σ’ όλους τους δημοκρατικούς αγώνες»

«Υπάρχει ένα πολύ σοβαρό θέμα, προκλήθηκε από μία πρωτοβουλία ενός Σουηδού βουλευτή, ο οποίος είναι γνωστός κι ως όργανο της Τουρκίας, πιστεύω ότι έχει κι υλικά ανταλλάγματα, οι Τούρκοι τον φιλοξενούν, λέγεται ότι έχει ένα διαμέρισμα στην Κωνσταντινούπολη, κι ο άνθρωπος αυτός ξεχειλίζει από μίσος, αν θέλετε, εναντίον κάθε προοδευτικής ιδέας και κίνησης στην Ευρώπη και το εκδηλώνει ποικιλοτρόπως, και σε θέματα που αφορούν τον τρόπο ζωής ας πούμε τις αμβλώσεις κλπ. Αλλά δεν πιστεύω ότι είναι μόνος, πιστεύω ότι υπάρχει μία ευρύτερη κίνηση, απόδειξη ότι ήταν κι η πλειοψηφία που δημιουργήθηκε και οι στόχοι είναι πολλοί. Ο ένας, είναι κυρίως της άκρας δεξιάς δηλαδή, αναθεώρηση της ευρωπαϊκής Ιστορίας, να ξαναγραφτεί η Ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και να στιγματιστεί η Σοβιετική Ενωση, οι Ενοπλες Δυνάμεις της Σοβιετικής Ενωσης που έπαιξαν τεράστιο ρόλο και βεβαίως οι απανταχού κομμουνιστές που ήταν σε όλες τις κατεχόμενες χώρες που έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην Αντίσταση και να αμβλυνθεί η κριτική του χιτλερισμού με τη λογική ότι υπάρχουν διάφοροι ολοκληρωτισμοί κι ένας απ’ αυτούς ήταν κι ο Χίτλερ ας πούμε, αυτή είναι η μία προσέγγιση. Η άλλη προσέγγιση έχει πρακτικούς στόχους στις χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης, Τσεχία, Ουγγαρία κλπ., όπου οι δυνάμεις της Δεξιάς προσπαθούν να ταυτίσουν συνολικά την Αριστερά με ορισμένα λάθη του παρελθόντος και ορισμένες δυσάρεστες καταστάσεις και να έχουν την παράταξη αυτή στιγματισμένη ως εγκληματική παράταξη. Να σκεφτείτε ότι υπήρχε άρθρο που έλεγε ότι η ιδεολογία του κομμουνισμού οδηγεί σε εγκληματικές συμπεριφορές. Αυτό καταφέραμε και το διαγράψαμε γιατί ήταν πάρα πολύ χοντρό και κει δεν μπόρεσε να περάσει, δυστυχώς υπάρχει συζήτηση, θα επαναληφθεί στη Γενική Συνέλευση. Η συζήτηση αυτή έγινε στην Πολιτική Επιτροπή, είχαμε μία μειοψηφία που αποτελείτο από μερικούς από τους Ρώσους βουλευτές, όχι όλους, από την άλλη μεριά σύμπασα η τουρκική αντιπροσωπεία του Αζερμπαϊτζάν που δεν είναι χώρες άψογες από δημοκρατική άποψη ψηφίζανε υπέρ της δημοκρατίας και εναντίον του κομμουνισμού, ήταν ελαφρώς γελοίο αυτό. Υπάρχουν ορισμένοι Ιταλοί, ορισμένοι Γάλλοι συνάδελφοι, εμείς θα κάνουμε μεγάλη προσπάθεια, θα είναι και η κυρία Κανέλλη, βουλευτής του ΚΚΕ, και θα συμμετέχει στις προσπάθειες αυτές για να κινητοποιήσουμε τουλάχιστον τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες της Αριστεράς. Εγώ σκοπεύω να το κάνω θέμα και στο σοσιαλιστικό γκρουπ, όπου θα συνεδριάσουμε τη Δευτέρα το πρωί πριν ξεκινήσει η Γενική Συνέλευση στις 23 Ιανουαρίου, όπου θα ξανανοίξει η συζήτηση. Πιστεύω ότι στη Γενική Συνέλευση θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να αποτρέψουμε τη συζήτηση αυτή, σκοπός μας δεν είναι να πριμοδοτήσουμε τα κομμουνιστικά κόμματα, εγώ όπως ξέρετε δεν ανήκω στο κομμουνιστικό κόμμα, με ενδιαφέρει η υγεία της πολιτικής ζωής και κυρίως με ενδιαφέρει η ακεραιότητα της Ιστορίας, η οποία έχει σημασία για το μέλλον, γι’ αυτό και στην ομιλία μου είπα ότι στην Ελλάδα οι κομμουνιστές έχουν τίτλους δόξης διότι ήταν πρωτεργάτες σ’ όλους τους δημοκρατικούς αγώνες του ελληνικού λαού και στην Κατοχή και μετέπειτα στην επταετή δικτατορία. Και δεν μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει για έλλειψη ευαισθησίας για τη δημοκρατία».

Μεϊμαράκης: «Όχι σε διαχωρισμούς, όσες ιδεολογικές διαφορές κι αν υπάρχουν»

«Κατ’ αρχήν πρέπει να σας πω ότι είχε κατατεθεί μία πρόταση εδώ και πάρα πολλούς μήνες, να υπάρξει μία τέτοια έκθεση και μάλιστα με διαφορετικό τίτλο. Η Νέα Δημοκρατία, σε συνεργασία με την επικεφαλής της αντιπροσωπείας μας, την Ελσα Παπαδημητρίου, ήταν ριζικά αντίθετη για να υπάρξει τέτοια έκθεση στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Πιστεύουμε ότι όσες διαφορές κι αν υπάρχουν ιδεολογικές μέσα στη δημοκρατία, που είναι και η πεμπτουσία της δημοκρατίας, δεν επιτρέπεται να έχουμε κείμενα, τα οποία, στην ουσία, μας διαχωρίζουν με τέτοιο τρόπο και που πολλά από τα γεγονότα που αναφέρονται πιθανόν και να μην είναι κι αληθή και να μην αναφέρονται με ειλικρίνεια, αυτά μπορούν να απασχολήσουν τους ιστορικούς του μέλλοντος και οι αναγνώστες να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα και βεβαίως ένα κόμμα όπως η Νέα Δημοκρατία, που πιστεύει στην πολυφωνία, στη ζύμωση, στη συζήτηση και στην ένταση πολλές φορές που φέρνουν οι διαφορετικές εκτιμήσεις κι απόψεις, ένα κόμμα που νομιμοποίησε όλες τις φωνές του ’74 και που διαλέγεται και συζητάει με όλους τους φορείς και τα κόμματα και τους κοινοτικούς εταίρους, θεωρούμε ότι μία τέτοια συζήτηση είναι απαράδεκτη. Γι’ αυτό ακριβώς καταψηφίσαμε το κείμενο στην Επιτροπή και να ξέρετε ότι η απόφασή μας είναι να το καταψηφίσουμε και στην Ολομέλεια».

Γεννηματά: «Οταν ταυτίζουμε την κομμουνιστική ιδεολογία με το ναζισμό, προσβάλλουμε γενιές και γενιές αγωνιστών»

«Οταν ταυτίζουμε την κομμουνιστική ιδεολογία με το ναζισμό, δεν προσβάλλουμε μόνο τους κομμουνιστές. Προσβάλλουμε γενιές και γενιές αγωνιστών για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, προσβάλλουμε τους αγώνες για το 8ωρο, προσβάλλουμε όλους τους ανθρώπους απανταχού της Γης, που έδωσαν το αίμα τους για ισονομία και ισοπολιτεία. Προσβάλλουμε την αντίσταση κατά του φασισμού στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Εθνική Αντίσταση, τους αγώνες κατά της χούντας, στη χώρα μας. Προσβάλλουμε όλους τους Ελληνες που βρέθηκαν δίπλα στο ΚΚΕ στους αγώνες. Προσβάλλουμε, όμως, ακόμη και αυτούς που στην Ελλάδα, μα και παντού, βρέθηκαν απέναντι στο ΚΚΕ και την κομμουνιστική ιδεολογία.

Ολους αυτούς που διαφώνησαν με τις ιδέες του κομμουνισμού και του ΚΚΕ, όμως τις σεβάστηκαν και τις σέβονται. Είμαστε απέναντι στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, καταδικάζουμε τις ακρότητες και τα εγκλήματα, απ’ όπου και αν προέρχονται, σε όποια εποχή και αν γίνονται, όμως ο δρόμος προς ένα καλύτερο μέλλον δεν ανοίγει, καταδικάζοντας αφοριστικά ένα κομμάτι από το παρελθόν.

Ο δρόμος προς ένα καλύτερο αύριο δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Απαιτεί σεβασμό στην ιστορική μνήμη, απαιτεί πολίτες με συνείδηση, διάθεση για αγώνες και προσφορά, απαιτεί διάθεση για συνεργασία και σεβασμό στη διαφορετικότητα.

Σε μία εποχή όπου αναζητούμε ξανά μία πολιτική με κέντρο τον άνθρωπο. Σε μία εποχή όπου υποτίθεται έχουν πέσει τα τείχη… Σε μία εποχή όπου τα πάντα είναι ρόδινα… Η δύναμη βρίσκεται και πάλι στα χέρια των λαών. Η δύναμη και η αντίσταση απέναντι στη φρίκη του πολέμου. Η δύναμη και η αντίσταση απέναντι σε μία παγκοσμιοποίηση, που δεν ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο, για τις πανανθρώπινες αξίες, παρά μόνο για τα νούμερα, τις αγορές και τα κέρδη».

Σχετικά Άρθρα